نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 171
160- و متفرّق كرديم ما بنى اسرائيل را كه از نسل يعقوب بودند به دوازده دسته (اولاد هر پسرى از پسران يعقوب را كه دوازده نفر بودند يك گروه قرار داد.) و وحى كرديم به سوى موسى هنگامى كه طلب آب كردند قوم او از او گفتيم: بزن عصاى خود را به سنگ، پس شكافته و پيدا شد از آن سنگ دوازده چشمه كه دانستند هر دستهاى آبخور خود را. و سايهانداز نموديم ما برايشان ابرها را. و فرو فرستاديم از آسمان برايشان ترنجبين شيرين و مرغ بريان را. و گفتيم به ايشان كه: بخوريد از خوراكيهاى پاكيزه آنچه روزى داديم ما شما را. ظلم نكردند به ما و ليكن به خود ظلم كردند كه كفران نعمت نمودند. 161- و هنگامى كه گفته شد به ايشان: منزل كنيد در بيت المقدس و بخوريد از طعامهاى آن هر چه مىخواهيد. و بگوييد كلمه «حطة» را كه طلب آمرزش است. و داخل شويد از درب قريه در حالى كه سجده شكر كنيد. مىآمرزيم گناهان شما را و به زودى زياد كنيم اجر نيكوكاران را. 162- و آنان كه ظلم كردند از بنى اسرائيل تبديل كردند قولى را كه گفته شده بود بگويند بغير آنچه گفته شده بود؛ (يعنى: كلمه «حطة» را به مسخرگى «حنطة» مىگفتند.) پس فرستاديم ما برايشان عذابى از آسمان به سبب آنچه ستمكارى كردند. 163- بپرس اى پيغمبر! از بنى اسرائيل از اهل دهى كه نزديك دريا بود؛ (آن ده نامش «ايله» بود) وقتى كه گذشتند از احترام روز شنبه كه بايد صيد ماهى نكنند مىآمدند ماهيها در روز شنبه روى آب ظاهر و هويدا و روز غير شنبه نمىآمدند. (كنار دريا حوضها كندند شنبه ماهيها آمدند در حوضها آخر روز، راه حوضها را مىبستند يكشنبه ماهيها را مىگرفتند اينطور حيله كردند.) چنين آزمايش كرديم ايشان را به سبب آنچه نافرمانى مىكردند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 171