نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 212
26- از براى آن كسانى كه نيكويى و عمل صالح كردند اجرى نيكتر است و زياده كه در عوض هر نيكويى اجرى بهتر و ده برابر به او مىدهند. (على- عليه السلام- فرمود كه: «آن زياده از اجر، قصرى است از يك دانه مرواريد در بهشت».) و نمىپوشاند روهاى اهل بهشت را گردى و نه مذلتى. آن گروه، اصحاب بهشتند؛ ايشان در بهشت هميشه خواهند بود. 27- و آن كسانى كه عمل كردند بديها را جزاى هر بدى بدى است مثل آن، نه بيشتر. و مىپوشاند رويهاى ايشان را ذلتى؛ از براى ايشان از عذاب خدا نگاه دارندهاى نيست. گويا پوشيده است رويهاى ايشان را قطعهاى از شب تاريك و سياه. آن گروه، اصحاب آتشند. ايشان در آتش هميشه خواهند بود. 28- و روزى كه زنده كنيم همه ايشان را كه بتپرستان و بتهايشان باشند بعد از آن بگوييم به آن كسانى كه شرك آوردند: بايستند به جاى خود، شما و شريكانتان. و جدا كنيم ميان بتپرستان و بتان. گويند بتان به بتپرستان: شما عبادت ما را نمىكرديد هواى نفس خود را عبادت مىكرديد و ما را آلت قرار داده بوديد؛ 29- كافى است خدا به گواه بودن ميان ما و شما؛ البته ما از عبادت شما بىخبر بوديم. 30- در آن مقام بر بخورد هر نفسى و ببيند آنچه را كه پيش فرستاده است از خير و شر. و بازگردانيده شود هر كسى به سوى ثواب و عقاب خدايى كه متولى امر ايشان است به حقيقت. و گم و نابود شود از كفار، آنچه كه افترا مىبستند. 31- بگو اى پيغمبر: كيست كه روزى مىدهد شما را از آسمان و زمين؟ يا كيست آنكه مالك گوشها و ديدههاى شماست- كه قوهاى به شما داده كه به وسيله آن قوه مىبينيد و مىشنويد-؟ و كيست كه بيرون مىآورد زنده را از مرده- مثل گياه از حبه و مرغ از تخممرغ-؟ و كيست كه بيرون بياورد مرده را از زنده- مثل تخمهايى كه مرغان كنند يا حبههايى كه از نباتات حاصل شود-؟ و كيست كه تدبير كند كارهاى عالميان را؟ گويند: خداست كه داراى اين شؤونات است. بگو: آيا پرهيزكار نشويد؟! 32- اين خداى شما كه متصرف در عالم ايجاد و پروردگار شماست حق است آيا چيزى هست بعد از حق و راستى بجز ضلالت و گمراهى، پس كجا روگردان مىشويد؟! 33- همچنين كه ربوبيت، حق را سزاوار است، سزاوار شد حكم پروردگار تو بر كسانى كه بيرون رفتند از دايره فرمان، اينكه بىايمانند و علم الهى تعلق گرفته كه ايشان چون فاسقند و تبهكار ايمان نمىآورند و مستوجب عذاب مىشوند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 212