146- آنهايى كه داديم ايشان را كتاب آسمانى مثل تورات و انجيل مىشناسند پيغمبر را همانطور كه بشناسند پسرهاى خودشان را؛ (چون كه بسيار در كتابهاى ايشان صفات پيغمبر ذكر شده و مطابق است آن صفات با او). و البته طايفهاى از آنها محض عناد و لجاج، كتمان مىكنند حق را؛ و حال اينكه ايشان مىدانند كه نبوت پيغمبر بر حق و از جانب خداست. 147- حق از جانب پروردگار تو است، پس مباش از جمله شك كنندگان. 148- و از براى هر صاحب شريعتى قبلهاى است كه خدا گرداننده روهاى مردم است به آن قبله؛ پس پيشى بجوييد به كارهاى نيكو كه امتثال خدا و قبول فرمان رسول است هر جا كه باشيد مىآورد خدا همه شما را روز قيامت براى رسيدگى به آنچه كرديد در دنيا. البته خدا بر هر چيز قادر است. 149- و از هر جا كه بيرون رفتى و سفر نمودى مثل حضر است؛ پس بگردان روى خود را به طرف مسجد الحرام. و البته آن قبله حق است از جانب پروردگار تو. و نيست خدا غافل از آنچه مىكنيد. 150- و از هر جا كه بيرون رفتى و به مسجدى يا خانه ديگرى درآمدى بگردان روى خود را به طرف مسجد الحرام. و هر جا كه باشيد بگردانيد روهاى خودتان را براى نماز به طرف آن، تا نباشد براى مردم بر شما ايرادى و حجتى مگر آن كسانى كه ظلم كردند در حق پيغمبر از اهل كتاب كه كتمان كردند نبوت پيغمبر و تغيير قبله او را. پس نترسيد از ايشان و بترسيد از من تا اينكه تمام كنم نعمت خودم را بر شما شايد شما راه به حق بيابيد. 151- هم چنان كه فرستاديم ما ميان شما رسولى از خودتان كه مىخواند بر شما آيات و احكام ما را و پاك مىكند شماها را از شرك و كفر و اخلاق ناپسند، و تعليم مىكند كتاب و حكمت را به شما، و تعليم مىكند آنچه را كه نمىدانستيد؛ 152- پس شما هم ياد كنيد مرا تا من هم ياد كنم شما را. و شكر كنيد از براى نعمتهاى من و كفران نكنيد نعمتهاى مرا. 153- اى كسانى كه ايمان آوردهايد! مدد جوييد به صبر كردن در مصائب و خواندن نماز در اوقات آن؛ (بعضى از مفسرين گفتهاند: مراد از «صبر»، روزه است كه در آن صبر بر گرسنگى و تشنگى است). البته خدا با صبركنندگان است.