177- خوبى شما به اين نيست كه بگردانيد روهاى خودتان را به مشرق و مغرب در عبادات، و ليكن خوب و رستگار كسى است كه ايمان آورد به خدا و به روز قيامت و ملائكه و قرآن و تمام پيغمبران؛ و بدهد مال خود را در راه دوستى خدا به خويشان خود و يتيمها و فقيرها و تهىدستان در غربت و سؤال كنندگان و در راه آزاد كردن بندگان بدهد. و نماز گزارد و زكات دهد. و وفا كنند به عهدشان اگر عهدى كرده باشند. و صبر كنند در تنگدستى و در بيمارى و در وقت جنگ با كفار. اينها كه داراى اين اوصافند- كه ذكر شد اينها- راستگويند در ايمان، و پرهيزكارند از عصيان. 178- اى ايمان آورندگان! نوشته شده بر شما حكم قصاص در كشتگان، كه آزاد به عوض آزاد، و بنده به عوض بنده، و زن به عوض زن كشته شود. پس هر قاتلى كه از كشته شدن عفوى به او رسد از برادر دينى او كه صاحب خون است و قرار بر گرفتن ديه شود پس بايد كه عفو كننده پيروى نيكى كند و به سختى ديه نگيرد كه قاتل را از اداى آن عاجز نمايد. و قاتل هم به نيكويى اداى ديه نمايد. اين حكم تخفيفى است از جانب پروردگار شما و رحمتى است، پس هر كه درگذرد از قرار داد بعد از اين قرار، و باز در مقام قتل آن قاتل برآيد پس، از براى اوست عذاب دردناك. 179- و از براى شما در فرستادن خدا حكم قصاص را بقاى زندگى است، كه از ترس قصاص كسى، كسى را نكشد. اى صاحبان عقول! شايد شما بپرهيزيد از خونريزى. 180- نوشته شده است بر شما كه چون برسد وقت مرگ يكى از شماها اگر مالى گذارد بايد وصيّت كند در مال خود براى پدر و مادر و خويشان خود، به وصيت نيكويى. اين كار سزاوار است بر پرهيزكاران. 181- پس هر كس تبديل كند وصيّتى را بعد از آنكه شنيد آن را پس جز اين نيست كه گناه تغيير وصيت بر همان كسانى است كه تغيير و تبديل مىدهند آن را؛ البته خدا شنونده و داناست.