نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 305
سوره مريم مشتمل است بر نود و هشت آيه در مكه نازل شده است به نام خداوند بخشاينده مهربان 1- «كهيعص» (هر يك از اين حروف اشاره به نامى از نامهاى خداوند است؛ چون كافى و هادى و غير آن. يا رمزى است بين خدا و پيغمبرش). 2- اين سوره يادى است از پروردگارت، رحمتش را كه شامل حال بنده خود «زكريا» نمود. 3- وقتى كه خواند زكريا پروردگار خود را، خواندنى آهسته. 4- گفت: اى پروردگار من! البته سست شده استخوان بدن من و برافروخته شد سر من از پيرى و موى سرم روشن و سفيد شد. من بدبخت در دعا و درخواست از تو نبودم اى پروردگار من! كه نااميد شوم. 5- من مىترسم از اولياى ارث خود كه بعد از من مال مرا در غير رضاى تو خرج كنند. و زن من هم نازاست، پس عطا فرما براى من از جانب خود فرزندى. 6- كه ارث ببرد از من و از آل يعقوب. اى پروردگار من! آن فرزند را پسنديده و شايسته گردان. 7- وحى نمود خدا كه: اى زكريا! ما مژده مىدهيم تو را به پسرى كه اسم او «يحيى» است. نگردانيديم پيش از او هم اسمى برايش بلكه او اول كسى است كه به اين نام است. 8- گفت زكريا: اى پروردگار من! از كجا و چگونه باشد از براى من پسرى و حال آنكه زن من زاينده نيست؛ و من هم رسيدهام از زيادى سن به ضعف و سستى اعضا؟ 9- جبرئيل گفت: همچنين است كه تو گفتى، اما پروردگار تو گفت: اين كار بر من آسان است. و خلق كردم تو را پيش از اين و حال آنكه تو هيچ چيز نبودى. 10- زكريا گفت: اى پروردگار من! از براى من نشانهاى در اين كار بگذار كه قلب من به آن مطمئن شود. خدا گفت: نشانه تو آن است كه سخن نتوانى گفت مردم را سه شبانه روز تمام؛ در حالى كه از هر آفتى به سلامت باشى. 11- (زبانش از غير عبادت و قرائت بسته شد) و بيرون آمد زكريا بر قوم خود از محراب، و به دست خود اشاره كرد به قوم كه: تسبيح كنيد خدا را صبح و شام.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 305