نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 349
105- گفته شود به ايشان كه: آيا آيات من خوانده نمىشد بر شما و تكذيب مىكرديد؟ 106- گويند: اى پروردگار ما! غالب شد بر ما شقاوت ما و ما قومى گمراه بوديم. 107- اى پروردگار ما! بيرون آور ما را از آتش، اگر برگرديم به كردار زشت، پس ستمكار بر نفس خوديم. 108- گويد خداى- تعالى- دور شويد و فرو رويد در دوزخ و تكلّم نكنيد با من. 109- گروهى از بندگان من در دنيا مىگفتند: اى پروردگار ما! ايمان آورديم؛ بيامرز ما را و ببخش، و تو بهترين رحم كنندگانى. 110- شما آن مؤمنان را به مسخره گرفتيد تا اينكه از ياد شما رفت ذكر من. و به ايشان خنده مىكرديد و مسخره مىنموديد. 111- البته كه من جزا مىدهم ايشان را امروز به پاداش صبرى كه كردند، و ايشان رستگارند. 112- گويد فرشتهاى به امر پروردگار به مجرمان كه: چقدر درنگ كرديد در زمين از روى شماره سال؟ 113- مجرمان گويند: درنگ كرديم يك روز يا قسمتى از يك روز. پس بپرس از ملائكهاى كه شماره كنندگان ماه و سالند، (از شدت عذاب، مدت مكثشان را در دنيا فراموش كنند). 114- گويد خدا: درنگ نكرديد مگر كمى؛ اگر بدانيد نسبت دنياى فانى را به آخرت باقى. 115- آيا پنداشتيد كه قطعا خلق كرديم شما را از روى بازيچه و بيهودگى و اينكه شما به سوى ما برگشته نمىشويد؟ 116- البته برتر است از بيهوده كارى خدايى كه پادشاه و بر حق است. و نيست خدايى مگر او؛ و پروردگار عرش بزرگ است. 117- و هر كه مىخواند با خدا خدايى ديگر حجتى ندارد به اين خواندن. و جز اين نيست كه حسابش نزد پروردگارش است؛ البته كه رستگار نمىشوند كافران. 118- اى پيغمبر! دعا كن و بگو كه: اى پروردگار من! بيامرز و رحم كن بر من و بر بندگان خود و تو بهترين رحم كنندهاى.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 349