نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 431
23- و نفع نمىدهد شفاعت كردن احدى نزد پروردگار مگر براى كسى كه رخصت داد او را به شفاعت كردن. همه در ترس و فزعند تا رفع ترس شود از دلهاى ايشان. و حال گفت شنيد يابند، گويند ملائكه به مشركين: چه گفته بود پروردگار شما به توسط پيغمبران؟ جواب گويند و اقرار كنند كه: سخن خدا راست و درست بود؛ و اوست برتر و بزرگوار. 24- بگو به كفار: كى روزى دهد شما را از آسمانها و زمين؟ خودت در جواب بگو: خدا. و بگو: البته ما يا شما بر هدايت يا در گمراهى آشكاريم، كه ما و شما يكى به راه راستيم و يكى گمراه. 25- بگو: مسئول نمىشويد شما از آنچه گناه كرديم ما. و پرسيده نشويم ما از آنچه شما كنيد؛ كه هر كس مسئول اعمال خود است. 26- بگو: جمع مىكند بين ما را خدا در قيامت كه تمام مخلوق در يك صفحه محشور شوند. پس مىگشايد باب محاكمه را ميان ما به راستى كه اهل حق را به نعيم جنّت رساند و اهل باطل را به عذاب ابد كشاند؛ و اوست كارگشاى دانا. 27- بگو اى پيغمبر: بنماييد به من آنان را كه ملحق كردهايد به خدا به عنوان شريك. نه چنان است؛ بلكه اوست خدايى كه نيرومند درستكار است. 28- و نفرستاديم ما تو را مگر به عموم مردم مژده دهنده به جزاى نيك در مقابل اعمال نيك و ترساننده از عذاب در برابر كارهاى زشت و گناه؛ و ليكن بيشتر مردم نمىدانند. 29- و مىگويند كفار: چه وقت باشد اين وعده ثواب و عقاب يا قيام قيامت اگر شما راستگوييد؟ 30- بگو: براى شماست وعده روزى كه بازپس نشويد از آن روز ساعتى و نه پيشى گيريد بر آن. 31- و گفتند آنان كه كافر شدند: ايمان نياوريم هرگز به اين قرآن و نه به آن كتابى كه آمده پيش از اين قرآن؛ يعنى: تورات و انجيل و غير آن از ساير كتب آسمانى. و اگر ببينى تو زمانى را كه ستمكاران بازداشته شوند نزد پروردگار خود، برمىگردانند بعضى از ايشان به سوى بعضى ديگر سخن را. مىگويند آن كسانى كه ضعيف و تابع بودند براى آن كسانى كه سركشى مىكردند و پيشوايان آنها بودند: اگر نبوديد شما، ما ايمان آورده بوديم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 431