نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 437
19- و مساوى نيستند كور و روشن چشم. 20- و نه تاريكىها و روشنايى. 21- و نه سايه؛ چون: فضاى بهشت. و حرارت بسيار؛ چون: آتش جهنم. 22- و مساوى نيستند زندگان و مردگان. البته خدا مىشنواند هر كه را خواهد كه لطفش شامل حالش گردد. و نيستى تو شنواننده كسانى كه در قبرها هستند. اين كافران دل مرده مانند مردگان قبورند. 23- نيستى تو مگر ترساننده. 24- البته ما فرستاديم تو را به راستى مژده دهنده و ترساننده. و نبود هيچ امتى مگر آنكه گماشت خدا بر آن امت بيم دهندهاى. 25- و اگر تكذيب مىكنند تو را، تكذيب كردند آنان كه پيشتر از ايشان بودند كه آمد ايشان پيغمبرانشان به حجتهاى آشكار و كتاب روشن. 26- و گرفتم من به عذاب، آنان را كه كافر شدند. چگونه بود انكار من برايشان به نزول عذاب و هلاكتشان. 27- آيا نمىبينى اينكه خدا فرستاد از آسمان آب را و بيرون آورديم ما به سبب آن آب، ميوههايى كه مختلف بود رنگهاى آن ميوهها. و از كوهها خطوط و راههايى از طبقات كوه ايجاد نموديم سفيد و سرخ كه مختلف است رنگهاى آنها به شدت و ضعف. و راهها كه رنگ آن بسيار سياه است و چون سنگ سوخته نمايد اين خطكشيها و نقشهها و رنگآميزيها، جز به قدرت كامله خداست؟ 28- و از مردم و جنبندگان و چهارپايان كه مختلف است رنگهاى آنها هم خلق نموديم. جز اين نيست كه مىترسند از خدا بندگان داناى او. دانايان بيشتر از خدا ترس دارند؛ چون معرفت ايشان به آثار بزرگوارى خدا بيشتر از نادانان است. البته خدا عزيز و آمرزنده است. 29- آنان كه مىخوانند كتاب خدا قرآن را و برپا مىدارند نماز را و انفاق مىكنند از آنچه روزى داديم ايشان را پنهان و آشكار به اميد تجارتى هستند كه هرگز نابود نشود آن تجارت. 30- تا به تمامى رساند خدا مزدهاى ايشان را، و بيفزايد از فضل خود. البته كه او آمرزنده است گناه بندگان را و مزد دهنده است طاعت ايشان را. ( «ابن مسعود» از پيغمبر- صلّى اللَّه عليه و آله- نقل مىكند كه: «افزايش مزد ايشان آن است كه در قيامت اجازه داده مىشود به ايشان كه شفاعت كنند از كسانى كه در دنيا به آنها نيكى كردند و در آخرت نسبت به اعمال خود مستحق آتش شدند»).
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 437