نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 548
17- پس عاقبت شيطان و آن انسان اين است كه: هر دو در آتش جاويد هستند؛ و اين جزاى ستمكاران است. 18- اى كسانى كه ايمان آوردهايد! بپرهيزيد از نافرمانى خدا و بايد كه نظر كند هر نفسى به آنچه پيش فرستاده براى فرداى خود، و بپرهيزيد از نافرمانى خدا كه آگاه است به آنچه مىكنيد. 19- و نباشيد مثل آنان كه فراموش كردند خدا را و فراموشى داد خدا ايشان را از خودشان، كه زادى براى خود تهيه كنند؛ اين گروه، فاسقند. 20- مساوى نيستند اهل آتش و اهل بهشت؛ اهل بهشت رستگارند. 21- اگر فرو فرستيم ما اين قرآن را بر كوهى، هر آينه مىبينى آن كوه را ترسيده و از هم ريخته شده از ترس خدا. و اين مثلها را مىزنيم براى مردم شايد ايشان تفكر كنند. 22- اوست خدايى كه نيست خداى مگر او؛ داناى پنهان و آشكار است. او بخشنده مهربان است. 23- اوست خدايى كه نيست خدايى مگر او؛ پادشاه عالم و پاك و منزه و سالم از هر نقصان است. ايمن كننده بندگان، نگهبان بر هر چيزى كه خلق فرموده، غالب بر هر كس و بزرگوار و در نهايت كبريايى است. پاك است خدا از آنچه شرك مىآورند. 24- اوست خدايى كه خلق مخلوقات نمايد و ايجاد معدومات فرمايد. بخشنده صورتها و نگارنده آنهاست به اشكال مختلف. براى اوست نامهاى نيكو. تسبيح مىكند براى او آنچه در آسمانها و زمين است. و اوست نيرومند درستكار. ( «أبو أمامة» گفت: پيغمبر فرمود: «هر كس چهار آيه آخر سوره حشر را در شب بخواند يا در روز و بميرد، او اهل بهشت خواهد بود»).
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 548