نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 555
5- و چون گفته شود به ايشان كه: بياييد تا آمرزش بخواهد از خدا براى شما رسول خدا؛ بپيچند سرهاى خود را و روى بگردانند. و ببينى ايشان را كه بازمىدارند مردم را از راه خدا؛ و ايشان گردن كشانند از اطاعت. 6- مساوى است بر ايشان چه طلب آمرزش كنى براى اينان از خداوند يا نكنى هرگز نخواهد آمرزيد خدا ايشان را. البته خدا راه ننمايد قوم بدرفتار زشت كردار را. 7- اين منافقين، آن كسانى هستند كه مىگويند به مردم كه: چيز ندهيد به كسانى كه نزد رسول خدا هستند تا متفرق شوند از دور او. و حال آنكه براى خداست خزينههاى آسمانها و زمين و ليكن منافقين نمىفهمند. 8- مىگويند منافقين: اگر برگرديم از اين سفر و به مدينه وارد شويم بيرون كند البته از مدينه عزيزتر مردم ذليلتر را (اين گفتار «عبد اللَّه بن ابى سلول» است كه از منافقين بود و مقصودش از عزيزترين مردم، خود و ساير منافقين است؛ و از ذليلترين مردم، پيغمبر و مؤمنين از اصحاب است.) خدا مىفرمايد: عزت منحصر است به خدا و پيغمبر او و به مؤمنين؛ و ليكن منافقين نمىدانند. 9- اى كسانى كه ايمان آوردهايد! نبايد مشغول سازد شما را مال و اولادتان از ذكر خدا؛ هر كه چنين كند، او از زيانكاران است. 10- و انفاق كنيد از آنچه روزى داديم شما را پيش از اينكه بيايد يكى از شما را مرگ، و گويد: اى پروردگار من! چرا مهلت ندادى مرا تا مدتى نزديك كه زنده بمانم و تصدّق دهم از اموال خود و از جمله شايستگان باشم؟! (اين آيه شريفه بيان حال اشخاصى است كه در دنيا توجه به عبادت مالى نكرده چون از اين جهان بخواهند بار بربندند از خواب غفلت بيدار شوند با دستى خالى خود را در شدت بد حالى نگرند كه آنچه دل به او بسته بودند از ثروت بىزحمت، طعمه ديگران شود با آنكه سالها از عمرش گذشت و به ساعتى مىتوانست از ثروتش توشه آخرتش را تهيه نمايد نكرد در اين حال گويد: خدايا چرا مختصرى مهلتم ندادى كه توانم كارى كنم و بارى بندم. هيهات كه در آن موقع جز حسرت و ندامت و شدايد كيفر و عقوبت چيز ديگرى نبيند و براى يأس تام از اين آرزوى خام، حق- تعالى- در پى آن آيه از حال مرگ خبر دهد). 11- هرگز تأخير نكند خدا مرگ كسى را چون بيايد اجل او؛ و خدا آگاه است به آنچه مىكنند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 555