نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 565
16- به زودى نشان كنيم او را بر داغ بالاى بينى. (بعد از نزول اين آيه در جنگ بدر تيغى بر بينىاش خورد كه جاى او بماند). 17- ما آزموديم قريش را هم چنان كه آزموديم صاحبان بوستانى را كه در صنعا بود؛ چون قسم خوردند كه بچينند ميوه آن باغ را صبح، كه فقيرى نباشد، كه چيزى از آن خواهد. 18- و استثناء نكردند كه انشاء اللَّه گويند. 19- بر آن باغ بلايى گرد آمد از جانب پروردگار تو در شب و ايشان خوابيده بودند. 20- آن باغ مانند تل ريگى شد بىگياه يا مانند خاكستر سياه. 21- صدا زدند يكديگر را در وقت صبح، 22- كه: بامداد وارد شويد بر بوستان خود اگر خواهيد ميوه چينيد. 23- رفتند و ايشان با هم آهسته سخن مىگفتند. 24- كه بياييد و سرعت كنيد تا نيايد امروز بر شما درويشى. 25- و بامداد رفتند بر قصد قطع ميوه از درويشان، كه به ايشان چيزى از آن ميوهها ندهند با دارايى و توانايى. 26- چون ديدند آن باغ را تباه شده، گفتند: ما گم كرده راه باغيم. 27- چون نيك نظر كردند، گفتند: نه آنكه راه گم كردهايم، بلكه ما از جمله محرومانيم از باغ و ميوه آن. 28- گفت برادر عاقلتر از ايشان: آيا نگفتم براى شما آن وقتى كه قصد منع ميوه از فقرا داشتيد؛ نگفتم: چرا خدا را تسبيح نمىكنيد و او را ياد نمىكنيد تا از اين عزيمت برگرديد و مبتلا به اين بلا نشويد؟ 29- به خود آمدند. اين جمله كاشف از تعجب را گفتند كه «سبحان ربنا» البته ما در اين قصد ستمكار بوديم. 30- پس روى آوردند بعضى از ايشان بر بعضى ديگر به ملامت. 31- گفتند: اى واى ما را كه طاغى درگاه خدا شديم. 32- شايد پروردگار ما عوض دهد ما را باغى بهتر از اين. چون كه ما از گفته پشيمان و به سوى پروردگار خود رغبت كنانيم. 33- اينچنين است عذاب ما در دنيا و البته عذاب آخرت بزرگتر است اگر مردم بدانند. 34- براى پرهيزكاران نزد پروردگارشان بهشتهاى پر نعمت است. 35- آيا منتظريد كه بگردانيم مسلمانان را مثل گناهكاران. 36- چيست شما را چگونه حكم مىكنيد؟ 37- آيا براى شما كتابى است كه در آن درس چنين مىخوانيد؟ 38- كه براى شماست در آن كتاب آنچه خواهيد. 39- آيا شما پيمان مؤكّد داريد بر ما تا قيامت كه براى شماست آنچه حكم كنيد؟ 40- بپرس از اينها كه: كدام يك از شما به اين حكم ضامنيد كه چنين باشد؟ 41- آيا شريكانى در اين قول دارند بياورند شريكان خود را اگر راستگويند؟ 42- روزى كه برداشته شود جامه از ساق، و دامنها به كمر زده شود- كه كنايه از انعقاد قيامت است- نور عظمت الهى مردمان را به سجده درآورد. مؤمنان سجده كنند ديگران نتوانند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 565