155- به خاطر پيمان شكنىشان و انكار آيات خدا و قتل ناحق پيامبران و نيز به خاطر گفتار [ناهنجار] شان كه دلهاى ما در پرده است [مورد نفرين خدا قرار گرفتند] [1]؛ در واقع خدا به [كيفر] انكارشان بر دلهاى آنها مهر [غفلت] نهاده است، لذا جز عده كمى ايمان نمىآرند. 156- و [نيز] به سبب انكار و گفتار [ناهنجار] شان در [مورد] بهتان بزرگى كه به مريم زدند! [2] 157- و اين سخنشان كه: ما عيسى مسيح فرزند مريم، پيامبر خدا را [3] كشتيم؛ در حالى كه او را نكشتند و به دار نياويختند، بلكه امر بر آنها مشتبه شد؛ و كسانى كه در مورد او اختلاف ورزيدند، خود از آن در ترديد و بىاطلاع و پيرو گمان بودند؛ و مسلماً عيسى را نكشتند؛ 158- بلكه خدا او را به سوى خويش فرا برد؛ و خدا فرادستى فرزانه است. 159- تمامى اهل كتاب قبل از مرگ [و در آستانه مرگ كه پردهها از برابر چشمها مىافتد] به عيسى ايمان مىآورند [4] [ولى دير است]؛ و او در روز رستاخيز بر [صحنه بازخواست] آنها گواه خواهد بود [5]. 160- به سزاى ظلمى كه از يهوديان سر زد و به سبب بازداشتن فراوان آنها از راه خدا، [پارهاى از] نعمتهاى پاكيزهاى كه بر آنها حلال بود، برايشان حرام كرديم [6]، 161- و نيز به خاطر ارتكاب رباخوارى، با آنكه از آن نهى شده بودند و خوردن اموال مردم به ناحق؛ و ما براى انكار ورزان آنها عذابى دردناك آماده كردهايم. 162- ولى اهل تحقيق از ميان اهل كتاب و مؤمنين، به آنچه بر تو و قبل از تو نازل شده است باور دارند. [به آنها] و بويژه [7] نمازگزاران و زكات دهندگان و به افرادى كه به خدا و روز واپسين باور دارند، پاداشى بزرگ خواهيم داد. [1]- براى توجيه افزوده، با قسمت اول آيه 13 مائده (5) مقايسه فرماييد. [2]- اين بهتان در لفافه در آيات 27 و 28 مريم (19) آمده است. [3]- اينكه منكران يهود تصريح مىكنند «مسيح پيامبر خدا ...» از روى استهزاء است؛ مثل آيه 27 شعراء (26) از زبان فرعون. [4]- با كيفيتى مشابه ايمان آوردنى كه در آيه 90 يونس (10) آمده است؛ ضمناً در آيه 47 مدثر (74) ساعت مرگ به حالت يقين تعبير شده است. [5]- اين گواهى در آيات 116- 118 مائده (5) آمده است. [6]- به آيه 146 انعام (6) توجه فرماييد. [7]- به زيرنويس سوم آيه 177 بقره (2) مراجعه فرماييد.