171- اى اهل كتاب، در دين خويش گزافه نگوييد [1] و درباره خدا جز حق نگوييد؛ عيسى مسيح فرزند مريم، فقط پيامبر و مخلوق [2] خداست كه به مريم القا كرد و رحمتى است از جانب خدا، پس به خدا و پيامبرانش ايمان آوريد؛ و به سهگانگى [خدا] قائل نشويد [3]، [از اين گفتار] باز ايستيد تا به سود شما باشد؛ خدا معبودى است يگانه؛ منزه است از اينكه فرزندى داشته باشد، هر چه در آسمانها و زمين است متعلق به اوست؛ و خدا به عنوان كارگزار كافى است. 172- هرگز مسيح و فرشتگان مقرب از بندگى خدا استنكاف ندارند؛ و آنان كه از بندگى او استنكاف و تكبر ورزند، [خدا] همه آنان را [روز رستاخيز] به پيشگاه خود احضار [4] خواهد كرد، 173- و پاداش مؤمنان نيكوكار را به طور كامل خواهد داد و از بخشايش خود بر [پاداش] آنان مىافزايد؛ و آنها را كه [از بندگى خدا] استنكاف و تكبر ورزيدهاند، به عذابى دردناك دچار خواهد كرد، و آنان در برابر خدا براى خود كارساز و ياورى نخواهند يافت. 174- اى مردم، برهان آشكارى از جانب پروردگارتان براى شما رسيد و نورى آشكار به سوى شما نازل كردهايم [5]. 175- اما آنها كه به خدا ايمان آوردند و به [كتاب] او چنگ زدند، در رحمت و بخشايش خويش واردشان خواهد ساخت و آنها را به راهى راست به سوى خويش هدايت خواهد كرد. [1]- به بخش ابتدايى آيات 17 و 72 مائده (5) و نيز آيات 30 و 31 توبه (9) توجه فرماييد. [2]- «كلمه» در قرآن به معنى مخلوق نيز به كار رفته است؛ به آيات 109 كهف (18) و 27 لقمان (31) توجه فرماييد. [3]- پدر (خدا)، پسر (عيسى) و روح القدس. [4]- براى توجيه ترجمه «حشر» به بخش آخر آيه 61 قصص (28) مراجعه فرماييد. [5]- منظور از نور آشكار، قرآن است؛ به بخش پايانى آيات 52 شورى (42) و 157 اعراف (7) توجه فرماييد.