6- اى مؤمنان، چون به [عزم] نماز برخيزيد، چهره و دستهاى خود را تا مرفق شستشو دهيد و سرها را مسح كنيد و پاها را تا دو قوزك پا [بشوييد] [1]؛ و اگر در حال جنابت هستيد غسل كنيد؛ و اگر بيمار يا در سفر بوديد يا يكى از شما از آبريزگاه آمد و يا با زنان آميزش داشتيد و به آب دسترسى نداشتيد، بر خاك پاكى تيمم كنيد و از آن به چهرهها و دستهاتان بكشيد؛ خدا بر آن نيست كه شما را در تنگنا قرار دهد؛ بلكه مىخواهد پاكتان سازد و نعمت خويش را بر شما تمام كند، بسا كه سپاسگزارى كنيد. 7- نعمت خداى را بر خود و پيمان [فطرى] كه شما را بدان ملزم ساخت- به هنگامى كه گفتيد: شنيديم و اطاعت كرديم- به ياد آوريد [2] و از خدا پروا كنيد، كه خدا به راز دلها داناست. 8- اى مؤمنان، همواره براى خدا ايستاده باشيد و به عدالت گواهى دهيد و دشمنى با گروهى [از مردم] به بىعدالتى وادارتان نكند؛ عدالت ورزيد، كه به تقوا نزديكتر است و از خدا پروا كنيد، كه او به آنچه مىكنيد آگاه است. 9- خدا به مؤمنان نيكوكار وعده آمرزش و پاداشى بزرگ داده است. [1]- «ارجلكم» به كسر لام نيز قرائت شده و در آن صورت اين كلمه عطف بر «رءوسكم» و مشمول مسح كشيدن مىشود، ولى بنا بر قرائت فتح لام، عطف بر «ايديكم» خواهد شد. بعضى از مفسران گفتهاند «ارجلكم» از آن جهت به فتح لام قرائت شده كه عطف بر محل «بروسكم» است كه نصب مىباشد. شيخ المفسرين طبرسى در اين مورد ذيل اين آيه در مجمع البيان بررسى جامعى كرده و ضمن نقل اقوال فقها و مفسران، توضيحات مفيدى داده است؛ و اللَّه اعلم. [2]- به آيه 172 اعراف (7) توجه فرماييد.