14- از مدعيان مسيحيت [نيز] پيمان گرفتيم و آنها هم بخشى از آنچه متذكر شده بودند، به فراموشى سپردند، لذا تا روز رستاخيز ميانشان دشمنى و كينه ايجاد كرديم [1]، و خدا آنها را از [نتيجه] اعمالشان آگاه خواهد ساخت [2]. 15- اى اهل كتاب، پيامبر ما به سراغ شما آمده است، در حالى كه بسيارى از حقايق كتاب [خدا] را كه پنهان مىداشتيد [3]، براى شما بروشنى بيان مىكند و از بسيارى [احكام دشوار] در مىگذرد؛ براستى نور و كتابى روشنگر از جانب خدا نزد شما آمده است. 16- [كتابى كه] خدا در پرتو آن هر كه را پيرو خشنودى او باشد، به راههاى نجات هدايت نمايد و طبق قانونمندى خويش از تاريكيها به روشنايى رهسپار گرداند و به راه راست هدايت نمايد. 17- براستى آنان كه گفتند: خدا همان مسيح فرزند مريم است [4]، به راه كفر و انكار رفتهاند؛ بگو: اگر خدا به هلاكت مسيح فرزند مريم و مادرش و همه اهل زمين اراده نمايد، چه كسى در برابر خدا اختيارى دارد [كه مانع شود]؟ فرمانروايى آسمانها و زمين و ما بين آنها خاص خداست؛ هر چه اراده كند مىآفريند؛ و خدا بر هر كارى تواناست. [1]- عبارت اخير، در مورد يهوديان نيز در آيه 64 مائده (همين سوره) آمده است. [2]- به آيه 22 ق (50) توجه فرماييد. [3]- بخشهايى از كتاب كه مخفى كرده بودند، همان آيات مربوط به نبوت پيامبر اسلام است؛ به آيات 146 بقره (2) و 157 اعراف (7) و 29 فتح (48) توجه فرماييد. [4]- يكى از موارد سهگانهاى است كه در آيه 73 مائده (همين سوره) آمده است.