42- به گفتار دروغ، فراوان توجه مىكنند و مال حرام را مىبلعند، اگر نزد تو آيند، درباره آنها داورى كن يا از آنها روى بگردان، و اگر از آنها رويگردان شدى، زيانى به تو نخواهند رساند، و [لى] اگر داورى كردى، به عدالت داورى كن، كه خدا عادلان را دوست دارد. 43- چگونه تو را به حكميت انتخاب مىكنند در حالى كه تورات در اختيار آنهاست و حكم خدا در آن [مذكور] است؟ آن گاه با وجود اين از آن روى بر مىتابند، [چون] ايمان ندارند. 44- تورات را كه حاوى هدايت و نور است نازل كرديم، كه پيامبران [پس از موسى] كه تسليم [حكم خدا] بودند و نيز الهيون و علماى مذهبى كه به حفظ كتاب خدا مأمور بودند، طبق آن بين يهوديان داورى مىنمودند و بر [اصالت] آن گواه بودند؛ شما هم [به هنگام داورى] از مردم نترسيد، تنها از من بترسيد و آيات مرا به بهايى ناچيز نفروشيد؛ و آنان كه طبق آياتى كه خدا نازل كرده است داورى نكنند، انكار ورزند. 45- در تورات بر يهوديان مقرر داشتيم كه نفس [را] در برابر نفس [قصاص كنيد] [1]، چشم در برابر چشم، بينى در برابر بينى، گوش در برابر گوش و دندان در برابر دندان و هر زخمى [نيز] قصاص دارد؛ اما هر كه قصاص را ببخشد، كفارهاى براى [گناهان] اوست؛ و آنان كه طبق آياتى كه خدا نازل كرده است داورى نكنند، ستمكارند. [1]- شيخ طوسى در تفسير «تبيان» ذيل اين آيه تصريح كرده است كه «اين قانون تورات در اسلام نيز امضا شده است». دكتر خزائلى در كتاب «احكام قرآن» مىگويد: «با آنكه آيه در مقام خبر از مندرجات تورات است؛ پايان آيه حاكى است كه حكم آن در شرع اسلام تثبيت شده است، زيرا صراحت دارد كه كسانى كه به احكام منزل از جانب خدا عمل نكنند، ستمكارند». شادروان خزائلى پس از نقل آيه مشابه در تورات اضافه مىكند: «حكم عفو و صدقه در اين مورد، در تورات نيامده و قرآن آن را اضافه و تكميل كرده و اين دليلى است بر امضاى آن در قرآن». محمد جواد مغنيه در جلد سوم تفسير الكاشف ذيل آيه گفته است: «حكم النفس بالنفس الخ» از احكامى است كه در تورات نازل شده و شريعت اسلامى آن را نسخ نكرده است. لازم به ذكر است كه اين قانون، مربوط به مواردى است كه قتل در داخل يك نظام اتفاق مىافتد، به عبارت ديگر، قاتل و مقتول، هر دو تحت نفوذ يك نظام قرار دارند، و از مقوله آيه 178 بقره (2) كه مربوط به موارد قتل ميان دو نظام است، نيست، و اللَّه اعلم.