58- و چون [مردم را] به نماز فرا مىخوانيد، آن را به استهزا و بازيچه گيرند؛ زيرا گروهى هستند كه درك نمىكنند. 59- بگو: اى اهل كتاب، آيا جز [براى] اين بر ما عيب مىگيريد كه به خدا و كتابهايى كه بر ما و قبل از آن نازل شده است، ايمان داريم و [جز براى] اينكه بيشتر شما منحرفيد. 60- بگو: آيا شما را [از اعمالى] آگاه سازم كه از نظر جزا نزد خدا بدتر از اينهاست؟ [اعمال] آنان كه خدا نفرينشان كرده و بر آنها خشم گرفته است و برخى از آنها را [به حالت] بوزينه و خوك گردانيد و نيز كسانى كه [به جاى خدا] طاغوتها [و امراى خودكامه] را بندگى كردند؛ آنها در جايگاهى بدترند و از راه درست گم گشتهتر. 61- چون نزد شما آيند، اظهار ايمان كنند و حال آنكه با همان انكار كه آمدند، بازگشتند؛ و خدا از آنچه پنهان مىداشتند آگاهتر است. 62- بسيارى از آنها را مىبينى كه در گناه و تجاوز و حرامخوارى مىشتابند؛ براستى رفتار زشتى دارند. 63- چرا الهيون و علماى مذهبى، آنها را از گفتار گنهآلود و حرامخواريشان باز نمىدارند؟ براستى رفتار زشتى دارند. 64- يهوديان گفتند: دست خدا بسته است [1]! دستهاشان بسته باد كه به خاطر اين گفتار [ناهنجار] مورد نفرين قرار گرفتند، دو دست [تواناى] او گشوده است، آن گونه كه بخواهد [بى دريغ] مىبخشد. آياتى كه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده است، بر طغيان و انكار بسيارى از آنها مىافزايد، و [به كيفر آن] تا روز رستاخيز ميانشان دشمنى و كينه ايجاد كرديم، هر گاه كه آتشى براى جنگ افروختند، خدا آن را فرو نشاند. پيوسته در سرزمين [خود] به تبهكارى مىكوشند، و خدا تبهكاران را دوست ندارد. [1]- اشاره نيشدار يهوديان به موضوع آيات 11 حديد (57) و 17 تغابن (64) است.