147- اگر تو را دروغ پرداز شمردند، بگو: [با آنكه] پروردگار شما داراى رحمتى گسترده است، سختگيرىاش از بزهكاران بازگردانده نخواهد شد. 148- شرك ورزان [براى تبرئه خويش] خواهند گفت: اگر خدا مىخواست، ما و پدرانمان شرك نمىورزيديم و چيزى را [خودسرانه] تحريم نمىكرديم؛ پيشينيان آنها نيز همين گونه [حق را] دروغ شمردند، تا سختگيرى ما را چشيدند؛ بگو: آيا [بر اين گفتار] دليل قاطعى داريد تا ارائه دهيد؟ فقط پيرو گمانيد و جز گزافه نمىگوييد. 149- بگو: برهان رسا ويژه خداست؛ و اگر مىخواست، همه شما را [جبراً] هدايت مىكرد [ولى حكمتش اختيار را تجويز كرد] [1]. 150- بگو: گواهان خود را كه گواهى دهند خدا اين [ها] را حرام كرده است، بياوريد [2]؛ اگر [بفرض] گواهى دادند، تو با آنها هماهنگ مشو؛ و هوسهاى كسانى را كه آيات ما را دروغ شمردند و به آخرت باور ندارند و [افرادى بىپايه را] با پروردگار خويش برابر مىشمرند، پيروى مكن. 151- بگو: بياييد تا آنچه پروردگارتان بر شما حرام كرده است، بيان كنم؛ هيچ چيز [و هيچ كس] را [در توان و تدبير] با او شريك نشماريد و نسبت به پدر و مادر [به شايستگى] نيكى كنيد؛ و فرزندان خود را از تنگدستى مكشيد؛ اين ما هستيم كه شما و آنها را روزى مىدهيم [3]؛ و به بىشرمىها، چه آشكار و چه پنهان نزديك مشويد؛ و كسى را كه خدا [كشتنش را] حرام كرده است، مكشيد؛ مگر به حق؛ اين است [آنچه خدا] شما را به آن سفارش كرده است، بسا كه درك كنيد. [1]- به آيه 3 انسان (76) توجه فرماييد. [2]- در رابطه با آيات 138 و 139 انعام (همين سوره) است. [3]- به آيه 6 هود (11) توجه فرماييد.