38- [خدا] گويد: شما [هم] در صف گروههايى از جن [1] و انس كه قبل از شما رفتند، به آتش داخل شويد؛ هر گاه كه گروهى به آتش وارد شود، همكيشان خود را نفرين كند [2]، تا وقتى همگى در آنجا مجتمع شوند، پيروان در حق پيشوايان [3] گويند: پروردگارا، اينها بودند كه ما را گمراه كردند، پس عذاب آتش آنها را افزون كن؛ [خدا] گويد: [عذاب] همه شما افزون است [شما هم آنها را بر اسب قدرت نشانديد و تأييدشان كرديد]، ولى نمىدانيد [4]. 39- پيشوايان به پيروان [خود] گويند: شما هيچ برترى بر ما نداريد، پس به سزاى دستاوردتان عذاب را بچشيد. 40- درهاى [رحمت] آسمان به روى كسانى كه آيات ما را دروغ شمردند و در برابر آن گردن افراشتند گشوده نخواهد شد و به بهشت در نمىآيند، مگر اينكه شتر از سوراخ سوزن بگذرد [5]! بزهكاران را اين گونه [با محروميت از بهشت] كيفر خواهيم داد. 41- بستر و رو اندازى از [آتش] دوزخ دارند [6] و ستمگران را اين گونه كيفر دهيم. 42- مؤمنانى كه [در حد توان] رفتار شايسته داشتهاند جاودانه بهشتىاند؛ [زيرا] هيچ كس را جز به اندازه توانش تكليف نمىكنيم. 43- هر گونه كينهاى را از سينه بهشتيان بزداييم [7]. از كنار [جايگاه] شان [در بهشت] نهرها جارى است؛ و مىگويند: ستايش خاص خداست كه ما را بر اين [نعمت] هدايت كرد، و اگر خدا به ما ره نمىنمود، ما خود سر هدايت نداشتيم؛ پيامبران پروردگارمان حق را آوردند و [آن گاه] ندا شوند: اين بهشت است كه در برابر رفتارتان به شما دادهاند. [1]- به زيرنويس آيه 130 انعام (6) توجه فرماييد. [2]- به آيه 64 ص (38) توجه فرماييد. [3]- براى توجيه ترجمه اخريهم و اوليهم به پيروان و پيشوايان، اين آيه را با آيات 67 و 68 احزاب (33) مقايسه فرماييد. [4]- مفهوم آيه به بيان روشنتر و سادهتر در آيه 25 عنكبوت (29) آمده است. [5]- منظور اين است كه محال است. [6]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيات 50 ابراهيم (14)، 104 مؤمنون (23)، 39 انبياء (21)، 55 عنكبوت (29) و 16 زمر (39) آمده است. [7]- اجابت درخواستى است كه خودشان كردهاند و در آيه 10 حشر (59) آمده است.