ترجمه قرآن - طاهرى قزوينى، على اكبر

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 165

121- و گفتند: به پروردگار جهانيان ايمان آورديم،
122- پروردگار موسى و هارون.
123- فرعون گفت: چگونه قبل از آنكه به شما رخصت دهم به او ايمان آورديد؟ اين دسيسه‌ايست كه [با تبانى قبلى‌] در شهر به كار بسته‌ايد تا مردمش را آواره كنيد؛ بزودى [از فرجام كار خود] آگاه خواهيد شد.
124- دست و پاى شما را به عكس يكديگر قطع مى‌كنم و همه شما را به دار مى‌آويزم.
125- [ساحران‌] گفتند: [مسئله‌اى نيست‌] به پيشگاه پروردگارمان باز مى‌گرديم.
126- خشم تو بر ما تنها به اين جهت است كه به معجزات پروردگار خويش- آن گاه كه به ما رسيد- ايمان آورديم؛ پروردگارا، بر ما شكيبايى و پايدارى ببار و در حال تسليم [در برابر خودت‌] [1] جان ما را بگير.
127- سران قوم فرعون گفتند: آيا موسى و قومش را رها مى‌كنى تا در اين سرزمين تبهكارى كنند و [موسى‌] تو و معبودانت را فروگذارد؟ گفت: پسرانشان را كشته و دخترانشان را زنده نگاه خواهيم داشت؛ و ما كاملًا بر آنان تسلط داريم.
128- موسى به قوم خود گفت: از خدا يارى بخواهيد و پايدارى كنيد؛ زمين ملك خداست؛ هر كه از بندگانش را كه بخواهد وارث آن خواهد كرد؛ و سرانجام نيك خاص پرهيزكاران است.
129- [قومش‌] گفتند: قبل از آنكه [به رسالت‌] نزد ما آيى و پس از آنكه آمدى، مورد آزار قرار گرفتيم [2]؛ [موسى‌] گفت: چه بسا كه پروردگارتان دشمن شما را هلاك كند و شما را در اين سرزمين جايگزين [آنها] سازد [3] و ببيند چگونه عمل مى‌كنيد.
130- فرعونيان را به خشكسالى و كاهش محصول گرفتار كرديم، بسا كه پند پذيرند. [4]

[1]- براى توجيه افزوده، با آيه 131 بقره (2) مقايسه فرماييد.
[2]- به آيه 4 قصص (28) توجه فرماييد.
[3]- به آيات 136 و 137 اعراف (همين سوره) كه تحقق پيش‌بينى ناشى از توكل موسى (ع) است توجه فرماييد؛ همچنين آيات 5 و 6 قصص (28) را ملاحظه فرماييد.
[4]- مصداق قاعده كلى است كه در آيات 42 انعام (6) و 94 اعراف (7) بيان شده است.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 165

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست