70- اى پيامبر، به اسيرانى كه در دست شما هستند بگو: اگر خدا در دل شما خيرى مشاهده كند، بهتر از آنچه از شما گرفته شده، به شما ارزانى خواهد داشت و شما را مىبخشايد، كه خدا آمرزگارى است مهربان. 71- اگر [با ابراز دروغين ايمان] قصد خيانت با تو داشته باشند، قبلًا هم [با عناد و انكار خود] به خدا خيانت ورزيدهاند، ولى خدا [تو را] بر آنها تسلط داد؛ و خدا دانايى فرزانه است. 72- كسانى كه ايمان آوردند و [در راه عقيده از وطن] هجرت كردند و با اموال و جانهاى خويش در راه خدا به جهاد برخاستند و آنها كه [مهاجران را] پناه داده و يارى كردند، دوستان يكديگرند؛ و آنها كه ايمان آورده، و مهاجرت نكردند، ما دام كه هجرت نكردهاند، هيچ گونه دوستى با آنان نخواهيد داشت؛ اما اگر به خاطر دين [درگير شدند و] از شما يارى طلبيدند، يارى آنها وظيفه شماست [1]، مگر اينكه [درگيرى آنها] بر ضد گروهى باشد كه ميان شما و آنها پيمان [ترك مخاصمه] باشد؛ و خدا به آنچه مىكنيد بيناست. 73- انكار ورزان هم دوستان [و مدافعان] يكديگرند. اگر دستور [كمك به مؤمنين مكه] را [رعايت] نكنيد، فتنه و فسادى بزرگ در اين سرزمين روى خواهد داد. 74- كسانى كه ايمان آوردند و در راه خدا هجرت و جهاد كردند و نيز آنها كه [در مدينه مهاجران را] پناه و يارى دادند، به حقيقت اهل ايمانند؛ [و] آمرزش و روزى بزرگوارانه دارند. 75- و آنها كه بعداً ايمان آورده، هجرت كردند و به اتفاق شما جهاد كردند، از شما هستند؛ و [لى] در كتاب خدا، خويشاوندان نسبت به آنها [در مورد ميراث] سزاوارترند؛ كه خدا به هر امرى داناست. [1]- به آيه 75 نساء (4) توجه فرماييد.