80- چه براى آنها آمرزش بخواهى و چه نخواهى [بى تفاوت است]؛ اگر هفتاد بار [هم] براى آنها آمرزش بخواهى، هرگز خدا آنها را نمىبخشد؛ زيرا آنها خدا و پيامبرش را انكار كردند [1]، و خدا منحرفان را هدايت نخواهد كرد. 81- تن زدگان [از شركت در جنگ تبوك]، پس از [حركت] پيامبر خدا، به خانهنشينى خود شادمان شدند و جهاد با اموال و جانهاى خود در راه خدا را خوش نداشتند و [به ديگران] مىگفتند: در اين هواى گرم [2] رهسپار [جنگ] نشويد؛ به آنها بگو: آتش دوزخ سوزانتر است، اگر در مىيافتند. 82- به سزاى دستاوردشان بايد كم بخندند و فراوان بگريند. 83- اگر خدا تو را [از جنگ تبوك، پيروز] به سوى گروهى از ايشان [به مدينه] بازگردانيد و از تو اجازه خروج [براى جنگ ديگرى] خواستند، بگو: شما هرگز [براى جنگ] همراه من [از شهر] خارج نخواهيد شد، و در كنار من با هيچ دشمنى جنگ نخواهيد كرد؛ زيرا اين شما بوديد كه از آغاز، تن به [كنار] نشستن داديد، پس با [ساير] خانه نشينان [به جاى خود] بنشينيد [3]. 84- هرگز بر هيچ يك از آنها كه از دنيا مىرود اقامه نماز مكن و [به دعا] بر گورشان مايست؛ آنها خدا و پيامبرش را انكار كردند و در حال انحراف جان سپردند. 85- [فراوانى] اموال و فرزندانشان تو را به شگفتى نياورد؛ خدا مىخواهد آنها را به همين [وسيله] در [زندگى] دنيا كيفر دهد و در حال انكار جان سپرند. 86- وقتى كه سورهاى نازل گردد كه به خدا ايمان آوريد و همراه پيامبرش به جهاد برخيزيد، توانگران آنها از تو اجازه [معافيت] مىخواهند، و مىگويند: بگذار تا همراه وانشستگان باشيم. [1]- به آيات 113 و 114 توبه (همين سوره) و 6 و 7 منافقون (63) توجه فرماييد. [2]- واژههاى «حَر» و «بَرد» هر كدام 4 بار در قرآن تكرار شدهاند و با هم برابرند (از كتاب اعجاز عددى قرآن كريم، نوشته عبد الرزاق نوفل، ترجمه مصطفى حسينى طباطبايى). [3]- به آيه 87 توبه (همين سوره) توجه فرماييد.