26- نيكوكاران [به پاداش رفتارشان] نيكويى خواهند داشت و [حتى] افزون [بر استحقاق] [1]؛ و چهرههاى آنان را هيچ تيرگى و ذلّتى فرا نخواهد گرفت؛ آنها جاودانه بهشتىاند. 27- اما كسانى كه مرتكب زشتيها شدند، (بدانند كه) سزاى (هر) بدى، همانند آن است؛ و [اگر از حد بگذرند] آنان را ذلّت فرا گيرد كه گويى چهرههاى آنها به پارههايى از شب پوشانده شده است؛ و در قبال خدا محافظى نخواهند داشت؛ آنها جاودانه دوزخىاند. 28- و [بترسيد از] روزى كه همگان را احضار كنيم [2]، آن گاه به شرك ورزان خطاب كنيم: شما و معبودهايتان به جاى خود بايستيد [تا به كارنامه شما رسيدگى شود]، آن گاه ميانشان جدايى افكنيم [3] و معبودانشان گويند: شما [در حقيقت] بندگى ما را نمىكرديد [مصلحت خود را در بندگى ما مىديديد] [4]. 29- و خدا به عنوان گواه بين ما و شما كافى است، براستى ما در مورد بندگى شما [نسبت به خود] بكلى بىخبر بوديم. 30- آنجاست كه هر كس به [بازتاب] آنچه در گذشته كرده است، مبتلا خواهد شد و همه به پيشگاه خدا- كارساز حقيقى خود- بازگردانده مىشوند و بتهايى كه به باطل عَلَم مىكردند، از نظرشان ناپديد گردد. 31- بگو: چه كسى از آسمان و زمين به شما روزى مىبخشد؟ يا كيست كه بر گوش و ديدگان [تان] سيطره دارد؟ و كيست كه [موجود] زنده را از [ماده] بىجان پديد مىآورد و [ماده] بىجان را از [موجود] زنده؟ و تدبير امور [جهان] به دست كيست؟ خواهند گفت: خدا، بگو: پس چرا [از بندگى غير خدا] پروا نمىكنيد؟ 32- همين خداى [يكتا]، پروردگار راستين شماست؛ از حق كه بگذرى، جز گمراهى چيست؟ پس چگونه از راه [بندگى او] گردانده مىشويد؟ 33- سخن پروردگارت در مورد منحرفين كه [گفت:] ايمان نمىآورند [5]، اين گونه به تحقيق پيوست. [1]- در مورد اين پاداش اضافى، به آيه 160 انعام (6) توجه فرماييد؛ ضمناً مفهوم آيه به صورت روشنتر در نيمه اول آيه 173 نساء (4) و به بيان ديگر در آيه 7 عنكبوت (29) آمده است. براى توضيح بيشتر به آيه 35 ق (50) هم توجه فرماييد، ولى به هر حال كيفيت آن در دنيا قابل درك نيست؛ به آيه 17 سجده (32) توجه فرماييد. [2]- براى توجيه ترجمه «حشر» به بخش آخر آيه 61 قصص (28) توجه فرماييد. [3]- به آيات 166 و 167 بقره (2) توجه فرماييد. [4]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 86 نحل (16) و 81 و 82 مريم (19) آمده است. [5]- به آيه 108 مائده (5) إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ، توجه فرماييد.