98- چرا [اهالى] هيچ شهرى [1] [بموقع] ايمان نياوردند كه ايمانشان سودمند باشد، مگر قوم يونس كه چون [بموقع] ايمان آوردند، عذاب رسوا كننده را در زندگى دنيا از آنها برداشتيم [2] و تا زمانى محدود [از زندگى] بهرهمندشان ساختيم. 99- اگر پروردگار تو مىخواست همه اهل زمين [جبراً] ايمان مىآوردند [ولى به حكمت خود، پديده اختيار را به انسان تفويض كرد] [3]؛ آيا تو مىخواهى مردم را وادار كنى كه ايمان آورند؟ [4] 100- چنين نيست كه كسى جز بر [اساس] قانونمندى خدا ايمان آورد؛ و خدا پليدى [و انكار] را بر كسانى قرار مىدهد كه درك نمىكنند. 101- بگو: نگاه كنيد چه [نشانههايى از قدرت و تدبير خدا] در آسمانها و زمين است؛ و [لى] اين نشانهها و [تذكر] هشدار دهندگان به حال گروهى كه [با انگيزه عناد و خودخواهى] ايمان نمىآورند، سودمند نخواهد بود [5]. 102- آيا در انتظار [روزگارى] جز روزهاى [مصيبتبار] پيشينيانشان هستند؟ بگو: پس منتظر باشيد، من هم با شما در انتظار خواهم ماند. 103- آن گاه [به هنگام بلا] پيامبران خود و مؤمنان را نجات مىدهيم؛ زيرا بر عهده ماست كه مؤمنان را نجات دهيم. 104- بگو: اى مردم، اگر در [درستى] عقيده من ترديد داريد، پس [آگاه باشيد كه] من كسانى را كه شما به جاى خدا بندگى مىكنيد بندگى نخواهم كرد، بلكه خدايى را بندگى مىكنم كه جانتان را مىگيرد؛ و فرمان يافتهام كه در شمار اهل ايمان باشم؛ 105- و [به من فرمان داده شده كه] حقگرايانه متوجه دين باش؛ و هرگز در جرگه شرك ورزان مباش. 106- و غير خدا را- كه نه سودى به حال تو دارد و نه زيانى- [تكيهگاه خود] مخوان [6]؛ و اگر چنين كنى، در شمار شرك زدگان [7] خواهى بود. [1]- به زيرنويس آيه 58 بقره (2) مراجعه فرماييد. [2]- هنگامى كه يونس مشاهده كرد كه قومش ايمان نمىآورند، آنها را با ناراحتى ترك كرد. مردم شهر چون يونس را مردى راستگو مىشناختند و نشانههاى عذاب هم كم و بيش به چشم مىخورد، در غياب او متنبه شده و دسته جمعى ابراز ايمان و توبه كردند. خدا هم عذاب را از آنها دور ساخت و هنگامى كه يونس پس از ماجراى طولانىاش بازگشت، پذيراى او شدند. داستان يونس در آيات 139- 148 صافات (37) آمده است. [3]- براى توجيه افزوده، به آيه 3 انسان (76) توجه فرماييد. [4]- لا اكراه فى الدين (256 بقره)؛ به آيه 45 ق (50) نيز توجه فرماييد. [5]- به آيه 105 يوسف (12) توجه فرماييد. [6]- به آيه 48 نساء (4) توجه فرماييد. [7]- براى روشن شدن معنى و مفهوم ظلم در اينجا، به آيه 82 انعام (6) و 13 لقمان (31) توجه فرماييد.