107- اگر خدا [به منظور آزمون يا كيفر] تو را گزندى برساند، بردارندهاى جز خودش وجود ندارد؛ و اگر براى تو خيرى بخواهد، هيچ كس بازدارنده بخشايش او نخواهد شد [1]؛ بخشايش خود را به هر كه از بندگانش كه بخواهد [و شايسته ببيند] نصيب مىكند؛ و او آمرزگار و مهربان است. 108- بگو: اى مردم، [پيام] حق از جانب پروردگارتان براى شما فرا رسيد، هر كه هدايت شود، به سود خويش هدايت شده است و هر كه گمراه گشت، به زيان خويش گمراه شده است؛ و من كارگزار شما نيستم. 109- [از] آنچه بر تو وحى مىشود پيروى كن و شكيبا باش تا خدا [ميان تو و آنها] داورى كند [2]؛ و او بهترين داوران است. 11- سوره هود به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- الف، لام، را [3]؛ اين كتابى است كه آياتش از جانب فرزانهاى آگاه استحكام يافته، آن گاه به وضوح بيان شده است؛ 2- [پيامش اين است] كه جز خداى را بندگى نكنيد؛ من از جانب او براى شما هشدار دهنده و بشارت دهندهام؛ 3- و اينكه از پروردگار خويش آمرزش بخواهيد و به درگاه او بازآييد، تا شما را از بهرهاى نيكو تا سرآمدى معين برخوردار نمايد [4] و پاداش هر صاحب فضيلتى را عطا كند؛ و اگر [از اين فرمان] روى برتابيد؛ از عذاب روزى بزرگ بر شما مىترسم. 4- بازگشت شما به پيشگاه خداست و او بر هر كارى تواناست. 5- آگاه باشيد كه آنها [هنگام دعوت پيامبر] خود را به كنارى مىكشند تا از او پنهان شوند [و حجت و دليل دست و پاگيرشان نشود]؛ آگاه باشيد كه آن گاه كه خود را پنهان مىدارند [5]، خدا هر چه پنهان و آشكار كنند مىداند [6]، كه او به راز دلها داناست. [1]- معنى و مفهوم اين آيه به بيان ديگرى در آيات 17 احزاب (33) و 2 فاطر (35) آمده است. [2]- به آيات 1 نصر (110) و 1 فتح (48) توجه فرماييد. [3]- به موجب آمارى كه رشاد خليفه تهيه كرده و در ضمايم ترجمه انگليسى قرآن خود آورده است، مجموع تكرار اين سه حرف در اين سوره برابر است با 2489 كه مضربى است از عدد 19؛ به زيرنويس اول آيه 29 سوره هود (همين سوره) نيز توجه فرماييد. [4]- در برابر معيشت سخت و تنگى كه براى غافلان از ياد خدا در آيه 124 طه (20) بيان شده است. [5]- معنى تحت اللفظ اين عبارت، «آن گاه كه جامههاى خود را بر سر مىكشند» است، ولى اين عبارت، يك اصطلاح است كه نمىتوان آن را تحت اللفظ ترجمه كرد. [6]- به آيه 7 طه (20) توجه فرماييد.