11- پيامبرانشان گفتند: [بله] ما بشرى مثل شما هستيم [1]، ولى خدا بر هر يك از بندگانش كه بخواهد، [با تفويض رسالت] نعمت فراوان مىدهد؛ و ما هرگز قادر نيستيم معجزهاى جز به فرمان خدا بياوريم؛ و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند. 12- چرا بر خدا كه ما را به راهها [ى درست] مان هدايت كرده است، توكل نكنيم؟ بر آزار شما شكيبا خواهيم بود؛ و اهل توكل بايد تنها بر خدا توكل كنند. 13- [باز] انكار ورزان به پيامبران خود مىگفتند: شما را از سرزمين خود بيرون مىكنيم، مگر اينكه به آيين ما بازگرديد؛ [در اين حال] پروردگارشان به آنها وحى كرد: ستمگران را هلاك خواهيم كرد، 14- و از پى آنها شما را در اين سرزمين سكونت مىبخشيم؛ اين [عنايت] [2] تنها براى كسى است كه از ايستادن در پيشگاه من [براى رسيدگى به حساب] و از اعلام خطر من بترسد. 15- آن پيامبران [از پروردگارشان] تقاضاى پيروزى كردند و هر خودكامه حق ستيز باخت [3]؛ 16- فراروى [4] او دوزخ است و از آبى آلوده نوشانيده شود، 17- كه آن را جرعه جرعه مىنوشد و بسختى فرو مىبرد و مرگ از هر طرف به او روى مىآورد، و [لى] نمىميرد؛ و عذابى سخت در انتظار خواهد داشت. 18- اعمال آنان كه پروردگارشان را انكار كردند، در مَثَل چون خاكسترى است كه در روز طوفانى، تندبادى بر آن بوزد؛ آنها بهرهاى از دستاوردشان نخواهند داشت [5]؛ گمراهى بىپايان همين است. [1]- براى توضيح بيشتر به آيه 50 انعام (6) توجه فرماييد؛ ضمناً مفهوم عبارت به بيان ديگر در آيه 51 غافر (40) آمده است. [2]- به آيات 171- 173 صافات (37) توجه فرماييد. [3]- صفات اين گروه و عذابشان را در آيات 24- 26 ق (50) ملاحظه فرماييد. [4]- «وراء» از واژههاى اضداد است، هم به معنى پيش رو و هم به معنى پشت سر مىآيد. [5]- مثالهاى ديگر را در همين زمينه در آيات 117 آل عمران (3)، 39 نور (24) و 23 فرقان (25) ملاحظه فرماييد.