25- هر دورهاى طبق قانونمندى پروردگارش به بار نشيند؛ و خدا براى مردم مَثَلها مىزند، بسا كه پند پذيرند. 26- و مَثَل سخن ناشايست همچون نهال هرزهاى است كه از زمين كنده شده و قرار ندارد. 27- خدا افراد با ايمان را با گفتار [و اعتقاد] ثابت در زندگى دنيا و آخرت استوار مىدارد؛ و ستمگران را گمراه مىكند، و هر چه خواهد به انجام مىرساند. 28- آيا به [داستان] كسانى كه [شكر] نعمت خدا را به ناسپاسى بدل كردند و قوم خود را به گرداب هلاكت كشاندند، توجه نكردهاى؟ 29- همان دوزخ كه به آن درمىآيند؛ و قرارگاه بدى است. 30- [طاغوتها را] همتايانى براى خدا قرار دادند تا [مردم را] از راه او گمراه سازند؛ بگو: [چند صباحى] برخوردار باشيد كه سرانجامتان به سوى آتش است [1]. 31- به بندگان با ايمان من بگو: به نماز ايستند و از آنچه روزيشان كردهايم، در نهان و آشكار انفاق كنند [2]، قبل از آنكه روزى فرا رسد كه در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى. 32- خداست كه آسمانها و زمين را آفريد و از آسمان بارانى فرستاد كه بدان [انواع] ميوهها را براى روزى شما پديد آورد، و كشتيها را به خدمتتان گماشت تا بر پهنه درياها طبق قوانين، او به حركت درآيند، و نهرها را نيز در خدمت شما قرار داد. 33- خورشيد و ماه را كه پيوسته روانند، و نيز شب و روز را به خدمت شما گماشت. [1]- معنى و مفهوم اين عبارت به بيان ديگر در آيات 24 لقمان (31) و 196 و 197 آل عمران (3) آمده است. [2]- به آيه 271 بقره (2) توجه فرماييد.