34- هر چه درخواست داشتيد، [در طبيعت پيش بينى كرده بود و] در اختيار شما گذاشت؛ اگر [بخواهيد] نعمتهاى خدا را بر شماريد، قادر به شمارش نخواهيد بود؛ [با اين حال] انسان ستم پيشه و ناسپاس است. 35- [به ياد آر] هنگامى كه ابراهيم گفت: پروردگارا، اين شهر را [سرزمينى] امن قرار ده [1] و من و فرزندانم را از بندگى [طاغوتها و] بتان بركنار دار [2]. 36- پروردگارا، اين بتان بسيارى از مردم را گمراه ساختهاند، پس هر كه مرا [در بندگى تو] پيروى كند، از [ياران] من است و هر كه در برابر [دعوت] من نافرمان باشد، [امر او با توست كه] تو آمرزگارى مهربان هستى. 37- پروردگارا، من [همسر و يكى از] فرزندانم را به درهاى غير قابل كشت در كنار خانه حُرمَت يافتهات [3] جاى دادهام تا [براى عبادت تو] به نماز ايستند؛ دلهاى مردم را متوجه آنان ساز و از محصولات روزيشان بده، بسا كه سپاس دارند. 38- پروردگارا، هر چه پنهان و آشكار سازيم مىدانى؛ و هيچ چيز در زمين و آسمان بر خدا پوشيده نيست. 39- ستايش خداى را كه با وجود سالخوردگى، اسماعيل و اسحق را به من بخشيد؛ كه پروردگارم قطعاً دعا را مىشنود. 40- پروردگارا، من و فرزندانم را توفيق نمازگزارى عطا كن و دعاى مرا بپذير. 41- بار الها، من و پدر [4] و مادرم و ديگر مؤمنان را در روزى كه حساب برپا مىشود بيامرز. 42- هرگز خداى را از آنچه ستمگران مىكنند غافل مپندار؛ [كيفر] آنها را تا روزى كه چشمها در آن [از حيرت] خيره خواهد ماند، به تأخير مىافكَنَد [5]، [1]- اجابت اين دعاى ابراهيم در آيه 125 بقره (2) آمده است. [2]- اين دعا در مورد فرزندانش اجابت شد، ولى نه همه آنها؛ به آيه 113 صافات (37) توجه فرماييد. [3]- معلوم مىشود خانه كعبه قبل از ابراهيم وجود داشته و محترم تلقى مىشده است. در تأييد اين نظر به زيرنويس آيه 29 حج (22) هم توجه فرماييد. [4]- به آيه 114 توبه (9) توجه فرماييد. [5]- به آيه 97 انبياء (21) كه روشنتر بيان كرده است، توجه فرماييد.