ترجمه قرآن - طاهرى قزوينى، على اكبر

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 262

15- سوره حجر
به نام خداى رحمان [و] رحيم‌
1- الف، لام، را [1]؛ اين آيه‌هاى كتاب [الهى‌] است و قرآن روشنگر.
2- [آن گاه كه بساط زندگى دنيا برچيده مى‌شود] بسا كه انكار ورزان آرزو كنند كاش [در برابر خدا] تسليم بودند [2].
3- واگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو [ها] سرگرمشان كند، بزودى خواهند دانست [3].
4- [مردم‌] هيچ شهرى را هلاك نكرديم، مگر اينكه موعدى مشخص داشتند [4].
5- هيچ امتى از سرآمد مقرر خود نه پيشى گيرد و نه به تأخير افتد.
6- [انكار ورزان‌] گفتند: اى كسى كه بر تو وحى نازل شده است، به راستى ديوانه‌اى [5]!
7- اگر راست مى‌گويى، چرا فرشتگان را نزد ما نمى‌آرى [6]؟
8- فرشتگان را جز به حق نازل نمى‌كنيم و در آن صورت هم انكار ورزان مهلتى نخواهند داشت [7].
9- قرآن را ما نازل كرديم و خود ما هم محافظش خواهيم بود.
10- قبل از تو نيز [پيامبرانى‌] ميان گروه‌هاى پيشين فرستاديم،
11- ولى هيچ پيامبرى بر آنها نمى‌آمد، مگر اينكه به استهزايش مى‌گرفتند.
12- همان گونه [كه در مورد ساير پيامبران عمل شد] قرآن را بر دلهاى بزهكاران عرضه مى‌كنيم [تا با پذيرش يا انكارش مورد آزمايش قرار گيرند]،
13- [ولى‌] بدان ايمان نمى‌آورند و شيوه پيشينيان [نيز همين گونه‌] گذشته است [8].
14- حتى اگر درى از آسمان به روى آنها مى‌گشوديم كه همواره بر آن عروج كنند،
15- [باز] مى‌گفتند قطعاً چشم‌بندى شده‌ايم، بلكه مردمى جادوزده‌ايم.

[1]- به موجب آمارى كه رشاد خليفه در ضميمه شماره يك ترجمه انگليسى قرآن خود آورده، مجموع تكرار اين سه حرف در اين سوره 912 مرتبه است كه مضربى است از عدد 19 (تعداد حروف بسم اللَّه ...).
[2]- براى توجيه ترجمه و افزوده قسمت اول آيه، به آيات 27 و 31 انعام (6) كه روشنتر بيان شده است، توجه فرماييد. آيه بعدى نيز مؤيد همين معنى است و براى توجيه ترجمه و افزوده قسمت آخر آيه، با آيه 54 زمر (39) مقايسه فرماييد.
[3]- آنچه را كه بزودى خواهند دانست، در نيمه دوم آيات 30 ابراهيم (14) و 8 زمر (39) ملاحظه فرماييد؛ ضمناً تهديدى كه در اين آيه به كار رفته، در آيات 54 مؤمنون (23)، 83 زخرف (43) و 17 طارق (86) نيز آمده است.
[4]- به آيه 44 يونس (10) توجه فرماييد.
[5]- همين معنى در مورد حضرت موسى (ع) در آيه 27 شعراء (26) آمده است.
[6]- براى روشن شدن منظور آنان به آيه 7 فرقان (25) توجه فرماييد؛ ضمناً همين معنى در مورد حضرت موسى (ع) در آيه 53 زخرف (43) آمده است.
[7]- منظور از فرستادن به حق، فرستادن براى مجازات است؛ به آيه 8 انعام (6) كه روشنتر بيان شده است، توجه فرماييد.
[8]- مجموعه دو آيه 12 و 13 همان معنى و مفهوم آيه 101 اعراف (7) را دارد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 262

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست