65- خدا از آسمان بارانى فرستاد و زمين را پس از خزان و خشكىاش بدان حيات بخشيد؛ محققاً در اين [امر] براى گروهى كه گوش شنوا دارند نشانهاى است [از توان و تدبير خدا]. 66- در [وجود] دامها براى شما عبرتى است، از محتواى شكم آنها از ميان غذاهاى هضم شده و خون، شير خالصى به شما مىنوشانيم كه به كام نوشندگان گواراست. 67- و از ميوه درختان خرما و انگور شرابى مستى بخش [1] و خوراكى نيكو به دست مىآوريد؛ در اين [امر] براى گروهى كه درك مىكنند، نشانهاى است [از توان و تدبير خدا]. 68- پروردگارت به زنبور عسل الهام كرد كه بر كوهها و درختان و داربستهايى كه [مردم] برپا مىكنند خانه بساز؛ 69- آن گاه از همه ثمرات تغذيه كن؛ و راههاى هموار پروردگارت را پويا باش؛ از درون زنبور، شهدى به رنگهاى مختلف خارج مىشود كه در آن براى مردم شفاست؛ بىگمان در اين [امر] براى انديشمندان نشانهاى است [از تدبير خدا]. 70- خدا شما را آفريد، آن گاه جانتان را مىگيرد و بعضى از شما به پستترين [مرحله] عمر بازگردانده مىشوند، به گونهاى كه پس از دانش [فراوان]، هيچ چيز ندانند؛ البته خدا دانا و تواناست. 71- خدا پارهاى از شما را نسبت به ديگران در روزى برترى داده است، ولى آنها كه برترى يافتهاند، بر آن نيستند كه [سهمى از] روزى خويش را به زيردستان خود واگذارند، تا همه در روزى هم سطح شوند، چرا نعمت خدا را دانسته انكار مىكنند؟ 72- خدا براى شما همسرانى از [جنس] خودتان قرار داد و از همسرانتان فرزندان و نوادگانى پديد آورد [2] و از نعمتهاى پاكيزه به شما روزى داد؛ آيا به باطل باور مىآورند و نعمت خدا را ناسپاسى مىكنند؟ [1]- برخى از مفسران عقيده دارند كه اين آيه قبل از تحريم خمر نازل شده است. [2]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيه 21 روم (30) آمده است.