80- و خداست كه از خانههايتان براى شما مايه آرامش پديد آورد و از پوست دامها نيز براى شما خيمههايى پديد آورد كه به هنگام كوچ و توقف، سبكبار باشيد؛ و از پشمها و كركها و موهاى آنها اثاث و مايه برخوردارى براى مدت معين [زندگى پديد آورد]. 81- و [نيز] خداست كه از آفريدههاى خود براى [راحتى] شما سايه ايجاد كرد و در كوهها پناهگاههايى پديد آورد و جامههايى آفريد كه شما را از [سرما و] گرما حفظ كند و جامههايى كه در برابر آسيب كارزار [هاى] شما حافظ شماست، نعمتهاى خويش را بر شما اين گونه كامل مىكند، بسا كه تسليم [فرمان او] [1] شويد. 82- اگر [از دعوت تو] روى برتابند [نگران مباش]، وظيفه تو فقط ابلاغ آشكار است [2]. 83- نعمتهاى خدا را مىشناسند، باز آن را انكار مىكنند و بيشترشان ناسپاسند. 84- [به ياد آر] روزى را كه از هر امتى گواهى بر انگيزيم [3]؛ آن گاه به انكار ورزان اجازه [عذرخواهى] [4] داده نخواهد شد و جلب رضايت [الهى] از آنان خواسته نمىشود. 85- و چون ستمگران عذاب را مشاهده كنند، نه عذابشان سبك خواهد شد و نه مهلت [عذرخواهى] يابند [5]. 86- هنگامى كه شرك ورزان معبودان خود را [كه به جاى خدا نشانده بودند] ببينند، مىگويند: پروردگارا، اينها معبودان ما هستند كه به جاى تو آنها را [به بزرگى] مىخوانديم، ولى معبودان به آنان پاسخ مىدهند كه شما دروغ پردازيد [و با انگيزه نفع طلبى به دنبال ما افتاديد] [6]. 87- و در آن روز همگى در پيشگاه خدا سر تسليم فرود آورند و بتهايى كه به باطل علم مىكردند، از نظرشان ناپديد گردد. [1]- براى توجيه افزوده، با آيه 131 بقره (2) مقايسه فرماييد. [2]- دنباله كلام وَ عَلَيْنَا الْحِسابُ (بخش پايانى آيه 40 رعد)، به آيات 21 و 22 غاشيه (88) هم توجه فرماييد. [3]- به آيات 41 و 42 نساء (4) توجه فرماييد. [4]- براى توجيه افزوده، به آيه 36 مرسلات (77) توجه فرماييد. [5]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيه 53 كهف (18) آمده است. [6]- به آيه 67 زخرف (43) توجه فرماييد؛ ضمناً مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيات 81 و 82 مريم (19) آمده است.