8- چه بسا پروردگارتان بر شما رحمت آورد، و اگر [به تبهكارى] بازگرديد، [به كيفر شما] بازمىگرديم، و دوزخ را زندانى براى انكار ورزان مقرر داشتهايم [1]. 9- اين قرآن به بهترين راه هدايت مىكند و به مؤمنان نيكوكار بشارت مىدهد كه پاداشى بزرگ خواهند داشت، 10- و [اعلام مىدارد] كه براى كسانى كه به آخرت باور ندارند، عذابى دردناك آماده كردهايم. 11- انسان [به دليل شتابزدگى و عدم دورانديشى] شر خود را مىطلبد، همان گونه كه در طلب خير است؛ و انسان همواره شتابزده بوده است. 12- شب و روز را دو نشانه [از تدبير و قدرت خود] قرار داديم، شب را محو كرده، روز را روشنى بخش ساختيم، تا در جستجوى بخشايش پروردگار خود باشيد و شمار سنوات و حساب [ايام] را بدانيد؛ و هر چيزى را به وضوح بيان كردهايم [2]. 13- اعمال هر انسانى [از صاحبش جدايى پذير نيست و آن] را به گردنش آويختهايم؛ و روز رستاخيز كارنامهاى بر او عرضه مىكنيم كه آن را در برابر خود گشوده مىبيند [3]. 14- كارنامهات را بخوان [4]؛ امروز شخص تو به عنوان حسابرس بر [كار] خودت كافى است. 15- هر كه هدايت شود، به سود خويش هدايت شده و هر كه گمراه گشت، به زيان خويش گمراه شده است؛ هيچ كس بار گناه ديگرى را بر عهده نخواهد داشت [5]؛ و ما [هيچ ملتى را] مجازات نمىكنيم، تا اينكه پيامبرى بر آنها برانگيزيم [و هشدار دهيم] [6]. 16- و چون اراده هلاك [مردم] شهرى را كنيم [7]، به طبقه عياش آن ميدان مىدهيم كه [بيشتر] منحرف شوند و فرمان مجازات [8] سزاوارشان گردد. آن گاه آنها را به سختى در هم مىكوبيم. 17- چه بسيار نسلها را كه پس از نوح [به همين شيوه] هلاك كرديم [9]؛ و پروردگارت در مورد گناهان بندگانش به عنوان آگاه و بينا كافى است [10]. [1]- به آيه 13 فرقان (25) توجه فرماييد. [2]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيه 5 يونس (10) آمده است. [3]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 49 كهف (18)، 80 زخرف (43)، 29 جاثيه (45) و 18 ق (50) آمده است. [4]- به آيه 30 آل عمران (3) توجه فرماييد. [5]- پاسخ ادعاى انكار ورزان است كه در آيه 12 عنكبوت (29) آمده است. مفهوم اين عبارت را به بيان ديگر در آيه 134 بقره (2) ملاحظه فرماييد. مفاد اين عبارت با آيات 25 نحل (16) و 13 عنكبوت (29) تناقضى ندارد، چرا؟ [6]- به آيات 47 يونس (10) و 134 طه (20) توجه فرماييد؛ ضمناً مفهوم اين عبارت به بيان ديگر در آيه 165 نساء (4) و 131 انعام (6) آمده است. [7]- با آيه 117 هود (11) مقايسه فرماييد. [8]- منظور از «قول» در آيه، همان مفاد آيات 18 اعراف (7)، 43 حجر (15) و 84 و 85 ص (38) است. [9]- به آيه 44 يونس (10) توجه فرماييد. [10]- معنى و مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيات 11 انبياء (21)، 45 حج (22) و 8 طلاق (65) آمده است.