18- هر كه طالب [لذات] زودگذر [دنيا] [1] است، به هر كه مصلحت بدانيم، به تشخيص خود بزودى در اختيارش قرار مىدهيم، آن گاه دوزخ را نصيب او كنيم [2] كه نكوهيده و مطرود به آن درآيد. 19- و آنان كه [بهره] آخرت را بخواهند و چنان كه شايسته آن است، براى آن تلاش كنند و مؤمن هم باشند، تلاش آنان مورد نظر [خدا] است. 20- به هر يك از اين دو گروه از بخشش پروردگارت كمك خواهيم كرد؛ و بخشش پروردگار تو [از هيچ كس] بازداشته نيست. 21- ببين چگونه مردم را [در دنيا] بر يكديگر برترى بخشيدهايم؛ درجات آخرت و برتريهايش [از اينهم] از اين بيشتر است. 22- در كنار خدا معبود ديگرى قرار مده، كه نكوهيده و فرو گذاشته خواهى ماند [3]. 23- پروردگار تو فرمان داده است كه جز خودش را بندگى نكنيد و به پدر و مادر [به شايستگى] نيكى كنيد [4]؛ هر گاه يكى از آنها يا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسند، به آنها مگو رنجيدهام از شما و درشتى مكن و با آنان با اكرام صحبت كن. 24- و با مهربانى بالهاى فروتنى در برابرشان بگستران و بگو: پروردگارا، به پاس آنكه مرا در كودكى پروراندهاند، بر آنها رحمت آور. 25- پروردگارتان به انديشههاى درونى شما آگاهتر است؛ اگر شايستگى داشته باشيد، در برابر توبه آوران آمرزگار است [5]. 26- حقوق خويشاوند و بينوا و در راه مانده را بپرداز، و [لى] بيش از حد اسراف مكن. 27- اسراف كنندگان ياران شيطانند [6]؛ و شيطان نسبت به پروردگارش همواره ناسپاس است. [1]- براى توجيه افزودهها، به آيه 15 هود (11) توجه فرماييد. [2]- براى روشن شدن مشكلى كه در اين آيه به نظر مىرسد، به زيرنويس آيه 16 هود (11) كه آن هم همين مشكل را دارد مراجعه فرماييد. [3]- به آيه 41 عنكبوت (29) توجه فرماييد. [4]- احسان به پدر و مادر، در كنار فرمان توحيد در عبادت خدا، اهميت آن را نشان مىدهد؛ به آيه بعد هم توجه فرماييد. [5]- به آيه 53 زمر (39) توجه فرماييد. [6]- به آيات 36- 38 زخرف (43) توجه فرماييد.