28- اگر به دليل [عدم امكانات و] اميد به كسب رحمتى از جانب پروردگارت، [ناگزير] آن مستمندان را [بىنصيب] رها كردى، با آنها به نرمش سخن بگو [1]. 29- [به هنگام ضرورت انفاق] دست خويش را بتمامى مبند، و بتمامى هم مگشاى، كه ملامت زده و فرومانده خواهى ماند [2]. 30- پروردگار تو روزى را براى هر كه بخواهد، فراخى بخشد و يا محدود گرداند، كه او به [حال] بندگانش آگاه و بيناست. 31- فرزندان خود را از ترس تنگدستى مكشيد؛ اين ما هستيم كه آنها و شما را روزى مىدهيم [3]؛ براستى كشتن آنها گناهى است بزرگ [4]. 32- و گرد زنا مگرديد، كه كارى است بىشرمانه؛ و راهى است ناپسند. 33- كسى را كه خدا [كشتنش را] جز بحق حرام كرده است نكشيد، و هر كه مظلومانه كشته شود، به خونخواه او موضعى مسلط بخشيدهايم، ولى در انتقام زياده نرود؛ [كه در اين صورت] مورد حمايت [خدا] است. 34- به مال يتيم نزديك نشويد [5] مگر به بهترين شيوه [6]، تا به مرحله رشد برسد، و به پيمان [خويش] وفا كنيد، كه پيمان موجب مسئوليت خواهد بود. 35- وقتى كه پيمانه مىكنيد، پيمانه را كامل كنيد و با ميزان درست بسنجيد، كه [براى خودتان] بهتر است. و خوش فرجامتر است. 36- از آنچه بدان علم و آگاهى ندارى پيروى مكن، كه چشم و گوش و دل، هر يك در مورد آن مسئول است [7]. 37- در زمين خرامان گام برمدار كه [با غرور خود] هرگز زمين را نخواهى شكافت و به بلنداى كوهها نخواهى رسيد [8]. 38- همه اين عادات، زشتىاش، نزد پروردگار تو ناپسند است. [1]- همين معنى و مفهوم به بيان ديگر در آيات 263 بقره (2) و 10 ضحى (93) آمده است. [2]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 67 فرقان (25) آمده است. [3]- به آيه 6 هود (11) توجه فرماييد. [4]- به آيات 8 و 9 تكوير (81) توجه فرماييد. [5]- به آيه 10 نساء (4) توجه فرماييد. [6]- به آيه 6 نساء (4) توجه فرماييد. [7]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در بخش اول آيه 12 حجرات (49) آمده است. [8]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيات 18 و 19 لقمان (31) و 63 فرقان (25) آمده است.