65- [جادوگران] گفتند: اى موسى، تو [كار خود را] عرضه مىكنى يا ما [اول] عرضه كنيم؟ 66- گفت: شما عرضه كنيد، ناگاه از اثر جادوى آنها به نظر موسى رسيد كه ريسمانها و چوبهاشان بتندى مىخزند [1]؛ 67- [به طورى كه] موسى در دلش احساس ترس كرد. 68- گفتيم: مترس كه تو [در موضع] برتر هستى. 69- آنچه در دست توست بيفكن تا هر چه ساختهاند، ببلعد، ساختههاى آنان نيرنگ جادوگر است و جادوگر هر جا كه رود، رستگار نخواهد شد [2]. 70- جادوگران [بىاختيار] به سجده درافتادند و گفتند: به پروردگار موسى و هارون ايمان آورديم. 71- [فرعون] گفت: چگونه قبل از آنكه اجازه دهم به او ايمان آورديد؟ بىترديد او بزرگ شماست كه شما را جادو آموخته است؛ دست و پاى شما را به عكس يكديگر قطع مىكنم و شما را بر تنههاى درخت خرما به دار مىآويزم، و خواهيد دانست كدام يك از ما سخت مجازاتتر و پايندهتر است. 72- گفتند: هرگز تو را بر نشانههاى روشنى كه به ما رسيده و آن كه ما را آفريده است، مقدم نخواهيم داشت، پس هر چه خواهى حكم كن؛ تو فقط بر زندگى دنيا [ى ما] حكم مىكنى. 73- ما به پروردگارمان ايمان آورديم تا لغزشها و جادويى كه ما را به اكراه به آن وادار كردهاى ببخشد، و [لطف] خدا بهتر و پايندهتر است. 74- بىگمان [3] هر كه [بىايمان و] بزهكار [4] نزد پروردگار خويش باز آيد، جزاى او دوزخ است؛ در آنجا نه مىميرد و نه زندگى مىكند [5]. 75- و آنان كه مؤمن و نيكوكار به پيشگاه او باز آيند، درجاتى بلند خواهند داشت، 76- [در] باغهاى جاويدان بهشت كه نهرها در دامن آن جارى است و جاودانه در آن به سر برند؛ اين است پاداش هر كه پاكى ورزد. [1]- به آيه 116 اعراف (7) توجه فرماييد. [2]- اشاره به گفتار فرعونيان است كه در آيه 64 همين سوره (طه) آمده است. [3]- ضمير در «انه» ضمير شأن است و در ترجمه نمىآيد؛ به زيرنويس آيه 1 توحيد (112) مراجعه فرماييد. [4]- از نظر معنى و مفهوم «مجرم» در اين آيه و توجيه افزوده، با آيه 31 فرقان (25) مقايسه فرماييد. [5]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 36 فاطر (35) آمده است.