21- سوره انبياء به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- [روز] حساب مردم به آنان نزديك شده است [1]، در حالى كه آنها در غفلت رويگردانند. 2- هيچ سخن تازهاى از پروردگارشان بر آنها نمىرسد، مگر اينكه بازىكنان [با بىتوجهى] بشنوند. 3- دلهايشان به ياوه مشغول است؛ و ستمگران در نهان نجوا مىكنند كه: آيا اين [مدعى پيامبرى] جز بشرى همچون شماست؟! چرا آگاهانه به جادو روى مىبريد [2]؟ 4- [پيامبر به آنها] گفت: پروردگار من [نجواى پنهانى شما و] هر سخنى را در آسمان و زمين مىداند، چرا كه او شنوايى داناست. 5- حتى مىگفتند: [سخنانش] خوابهاى پريشان است، بلكه قرآن را جعل كرده و يك شاعر است، و گر نه بايد مثل پيامبران پيشين كه [با معجزه] فرستاده شدند، براى ما معجزهاى بياورد. 6- قبل از آنان هم [با وجود معجزات مختلف، مردم] هيچ شهرى [3] كه هلاكشان كرديم، ايمان نياوردند، آيا اين مردم ايمان مىآورند؟ 7- قبل از تو هم [هيچ پيامبرى] نفرستاديم مگر مردانى را كه به آنها وحى مىكرديم [و هيچ كدام فرشته نبودند] [4]؛ اگر نمىدانيد، از علماى اهل كتاب [5] بپرسيد. 8- آنها را به گونهاى نيافريده بوديم كه نيازمند خوردن غذا نباشند [6]، و عمر جاودانه هم نداشتند. 9- آن گاه وعده [خود] را به آنان به تحقق رسانديم [7]، و پيامبران را با هر كه خواستيم نجات داديم [8] و اسرافكاران را هلاك كرديم [9]. 10- [اينك] بر شما كتابى نازل كرديم كه در آن تذكر [و بيدارى براى] شماست؛ چرا درك نمىكنيد؟ [1]- به آيه 1 قمر (54) توجه فرماييد. [2]- معنى و مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيات 94 اسراء (17)، 7 فرقان (25) و 24 قمر (54) آمده و پاسخ تصور جاهلانه آنان در آيات 38 رعد (13)، (43) نحل (16)، 8 انبياء (21) و 20 فرقان (25) آمده است. [3]- به زيرنويس آيه 58 بقره (2) مراجعه فرماييد. [4]- پاسخ به گفتار منكران است كه در آيات 24 مؤمنون (23) و 21 فرقان (25) آمده است. [5]- منظور از «ذكر» در اينجا تورات است و منظور از «اهل ذكر» علماى اهل كتاب تورات، ابتدا به آيه 48 همين سوره (انبياء) و بعد به آيه 105 آن توجه فرماييد. [6]- پاسخ گفتار منكران است كه در آيه 7 فرقان (25) آمده است. [7]- اين وعده را در آيات 103 يونس (10) و 171- 173 صافات (37) ملاحظه فرماييد. [8]- و موارد آن را در آيات 58، 66 و 94 هود (11) ملاحظه فرماييد. [9]- به آيه 44 يونس (10) توجه فرماييد.