36- و چون انكار ورزان تو را ببينند، فقط به استهزايت مىگيرند كه: آيا اين همان كسى است كه معبودانتان را [باطل] تلقى مىكند؟ در حالى كه خودشان قرآن [1] خداى رحمان را انكار مىكنند. 37- [گويى] انسان از شتاب آفريده شده است؛ بزودى نشانههاى [قدرت و تدبير] خود را به شما نشان خواهم داد، [عذاب را] به شتاب از من مخواهيد [2]. 38- مىگويند: اگر راست مىگوييد، اين وعده [ى رستاخيز] چه وقت فرا مىرسد؟! 39- كاش انكار ورزان آن هنگام را مىدانستند كه نمىتوانند آتش را از چهره و پشت خويش باز دارند [3]، و مورد يارى نيز قرار نمىگيرند. 40- ولى [رستاخيز] ناگهان بر آنها فرا مىرسد، و مبهوتشان كند، به گونهاى كه نه قدرتى بر بازگرداندن آن دارند و نه مهلتى يابند. 41- قبل از تو نيز پيامبرانى مورد استهزاء قرار گرفتند و [سرانجام] عذابى كه استهزايش مىكردند دامنگير تمسخر كنندگان شد [4]. 42- بگو: چه كسى شب و روز، شما را از [قهر] خداى رحمان نگاه مىدارد [جز رحمت عام خودش] [5]؟ با اين همه از ياد پروردگارشان رويگردانند! 43- مگر معبودهايى دارند كه در برابر ما مدافع آنها باشند؟ [آن معبودان] نه مىتوانند يكديگر را يارى كنند و نه در برابر ما مورد حمايت [جمع خود] قرار گيرند. 44- [نه] بلكه آنها و پدرانشان را برخوردار كرديم تا عمرشان طولانى [و موجب غرور و طغيانشان] شد؛ مگر نمىبينند كه ما به [تمهيد امر] زمين مىپردازيم، و از همه طرف [قدرتهاى مستقر در] آن را تباه مىگردانيم [و نظم تازهاى جايگزين آن مىكنيم] [6]؛ آيا آنها پيروزند [يا ما]؟ [1]- براى توجيه ترجمه «ذكر» به «قرآن» به آيات 6 حجر (15) و 25 قمر (54) توجه فرماييد. [2]- پاسخ به مشركين مكه است كه گفتارشان در آيه 32 انفال (8) آمده است. [3]- معنى و مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 41 اعراف (7)، 50 ابراهيم (14) و 104 مؤمنون (23) آمده است؛ ضمناً به آيه 44 يونس (10) هم توجه فرماييد. [4]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 34 انعام (6)، 25 و 26 فاطر (35) و 43 فصلت (41) آمده است. [5]- معنى و مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيه 17 احزاب (33) آمده است. [6]- براى روشنتر شدن مفهوم اين آيه، به آيات 6 انعام (6)، 82 غافر (40) و 27 احقاف (46) توجه فرماييد. منظور، جا به جا شدن قدرت و ثروت گروههاست و چون آيه در مقام تهديد است، تنها به نابود كردن و كاستن آن اشاره شده است.