6- اين همه بدان سبب است كه خدا حق است و اوست كه مردگان را زنده خواهد كرد و اوست كه بر هر كارى تواناست، 7- و [نيز به سبب] آنكه رستاخيز بدون هيچ ترديد آمدنى است و خداست كه خفتگان در گورها را بر خواهد انگيخت. 8- بعضى از مردم ناآگاهانه و بدون هدايت و كتاب روشنى، درباره خدا به مجادله بر مىخيزند؛ 9- [آنهم] با حالت تكبر [1] تا [مردم را] از راه خدا گمراه سازد؛ [مسلماً] در دنيا رسوايى خواهد داشت و در روز رستاخيز عذاب آتش را به او مىچشانيم. 10- اين [مجازات] نتيجه رفتار گذشته توست، و [گرنه] ظلم فاحشى نسبت به بندگان [مىبود كه] دور از [شأن] خداست [2]. 11- بعضى از مردم خدا را با ترديد مىپرستند؛ از اين رو هر گاه خير و نعمتى به آنان برسد، به عبادت خود اطمينان خاطر يابند و اگر فتنه و شرى پيش آيد، [از ايمان و اطمينان] عقبگرد خواهند كرد؛ [آنان] در دنيا و آخرت زيانكارند؛ اين است همان زيان آشكار [3]. 12- [هر يك از آنها] غير خدا را كه نفع و زيانى براى او ندارد، [به نيايش] مىخواند [4]؛ گمراهى بىپايان همين است. 13- [حتى] كسى را [به نيايش] مىخواند كه ضررش محتملتر از نفع اوست؛ بد كارساز و همدمى [برگزيده] است. 14- خدا مؤمنان نيكوكار را به باغهايى از بهشت درآورد كه نهرها در دامن آن جارى است؛ بىگمان خدا آنچه بخواهد مىكند. 15- هر كه [در مواجهه با مشكلات] تصور كرده كه خدا او را در دنيا و آخرت يارى نخواهد كرد [و خشمگين شده]، بايد يكسره به [خداى خود در] آسمان [5] متوسل شود و [اتكاى خود را از غير خدا] قطع كند؛ آن گاه مشاهده كند آيا تدبيرش موجبات خشم او را از ميان خواهد برد [6]؟ [1]- معنى تحت اللفظ آن اين است: «در حال پيچيدن پهلو» و اصطلاحاً براى بيان حالت تكبر و اعراض به كار مىرود و اصطلاح را نمىتوان تحت اللفظ ترجمه كرد. [2]- به زيرنويس آيه 182 آل عمران (3) مراجعه فرماييد. [3]- به آيه 10 عنكبوت (29) كه روشنتر بيان كرده است، توجه فرماييد. [4]- به آيه 116 نساء (4) توجه فرماييد. [5]- براى توجيه افزوده، به آيه 16 ملك (67) توجه فرماييد؛ و به طورى كه غالب مفسران ذيل آيه 16 ملك گفتهاند، منظور از «كسى كه در آسمان است»، خداى حاكم بر آسمانهاست. [6]- اين آيه يكى از آيات دشوار قرآن كريم است و به شكلهاى ديگرى نيز بيان شده است؛ و اللَّه اعلم.