23- سوره مؤمنون به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- براستى مؤمنان رستگار مىشوند، 2- آنان كه در نمازشان فروتنند، 3- و از ياوه رويگردانند، 4- و زكات مىپردازند، 5- و آنان كه اندام خود را [از پيروى شهوات] حفظ مىكنند، 6- مگر در برابر همسرانشان يا زنان اسيرى كه در اختيارشان قرار گرفته است، كه [در اين صورت] مورد ملامت نخواهند بود. 7- و آنان كه فراتر از اين را بخواهند، تجاوزگرند؛ 8- و نيز آنان كه امانتها و پيمان خويش را رعايت مىكنند [1]، 9- و بر نمازهايشان مراقبت دارند 10- آنان وارثان [بهشت] خواهند بود، 11- كه فردوس را به ميراث مىبرند و جاودانه در آن به سر خواهند برد. 12- انسان را از چكيدهاى از خاك [2] آفريديم. 13- سپس آن را به صورت نطفهاى در قرارگاهى استوار قرار داديم. 14- آن گاه نطفه را [تدريجاً به صورت] جنين ابتدايى [3] و پاره گوشت و استخوانهايى [4] در آورديم و آن را به پرده گوشت پوشانديم، آن گاه جنين را [به] آفرينشى ديگر [به صورت كامل] پديد آورديم؛ منشأ بركات است خدا كه بهترين آفريننده است. 15- سپس بعد از اين [زندگى] همه به كام مرگ خواهيد رفت. 16- و روز رستاخيز بر انگيخته خواهيد شد. 17- بر فراز شما هفت آسمان [5] آفريديم و از [وضع] آفرينش غافل نيستيم. [1]- مفهوم آيه به بيان ديگر در بخش ابتدايى آيات 58 نساء (4) و 1 مائده (5) و نيز در بخش انتهايى آيات 34 اسراء (17) و 10 فتح (48) آمده است. [2]- «طين» به معنى گل است، ولى در اينجا منظور خاك مىباشد؛ به آيه 37 كهف (18) توجه فرماييد. [3]- به زيرنويس آيه 2 علق (96) مراجعه فرماييد. [4]- در مورد عدول از قواعد املايى در كلمه «عظام» در اين آيه و آيات 35 و 82 همين سوره (مؤمنون) به زيرنويس سوم آيه 245 بقره (2) توجه فرماييد؛ اين كلمه 12 بار در قرآن تكرار شده و فقط 2 مورد آن به شكل رايج ثبت شده است (259 بقره و 3 قيامت). [5]- عدد هفت در قرآن به عنوان عدد تكثير هم به كار رفته است؛ مثل آيه 27 لقمان (31). ضمناً كتاب محققانه «هفت آسمان»، آن را طبقات مختلف جو زمين مىداند؛ و اللَّه اعلم.