43- هيچ امتى از سرآمد مقرر خود نه پيشى گيرد و نه به تأخير افتد. 44- سپس پيامبران خود را پى در پى فرستاديم؛ هر گاه كه پيامبر امتى [به سوى آنها] مىآمد، او را دروغ پرداز مىشمردند و ما نيز آنها را يكى پس از ديگرى [به ميدان آزمايش و مجازات] آورديم، به گونهاى كه آنان را [موضوع] داستانها قرار داديم؛ دورى [از رحمت خدا] باد بر گروه ناباور. 45- پس از آن، موسى و برادرش هارون را با معجزات [1] خود و دليلى روشن فرستاديم، 46- به سوى فرعون و سران [قوم] ش، ولى آنها گردنكشى كردند و گروهى برترى خواه بودند [2]. 47- گفتند: چگونه به دو بشر همانند خودمان كه قومشان بندگان ما هستند ايمان آوريم [3]؟ 48- آنها را دروغ پرداز شمردند و در زمره هلاك شدگان قرار گرفتند. 49- به موسى كتاب داديم، بسا كه [قومش] هدايت شوند. 50- عيسى و مادرش را نشانهاى [از قدرت خود] قرار داديم و آن دو را بر فراز پشتهاى كه قرارگاه و آب جارى داشت جاى داديم [4]. 51- اى پيامبران، از نعمتهاى پاكيزه استفاده كنيد و به شايستگى عمل كنيد، كه از رفتارتان آگاهم. 52- اين [نوع بشر] امت شماست، امتى واحد [5]، و من پروردگار شما هستم، پس از [نافرمانى] من پروا كنيد. 53- و [لى] دينشان را ميان خود فرقه فرقه كردند؛ هر گروهى به آنچه خود دارد دلخوش است [6]. 54- بگذار چند صباحى در غفلت خود به سر برند [7]. 55- آيا مىپندارند مال و فرزندانى كه به آنان مىدهيم، 56- براى گشودن درهاى خير به روى آنهاست؟ [نه،] بلكه [وسيله آزمون است و] [8] آنها درك نمىكنند [9]. 57- آنان كه از ترس [مجازات] پروردگارشان هراسانند، 58- و آنان كه آيات پروردگارشان را باور دارند. 59- و آنان كه هيچ كس را در قدرت پروردگارشان شريك نمىدانند، [1]- به آيات 107- 108 اعراف (7) توجه فرماييد. [2]- به آيه 127 اعراف (7) توجه فرماييد. [3]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 24 قمر (54) آمده و پاسخ آنان در آيات 38 رعد (13) و 43 نحل (16) آمده است. [4]- شرح جزئيات آن را در آيات 22- 25 مريم (19) ملاحظه فرماييد. [5]- به شعر سعدى عليه الرحمه هم توجه فرماييد: بنى آدم اعضاى يكديگرند* كه در آفرينش ز يك گوهرند. [6]- در رابطه با اين بليه در مورد آيين پيامبر خاتم به آيه 159 انعام (6) توجه فرماييد. [7]- تهديدى كه در اين آيه به كار رفته، در آيات 3 حجر (15)، 83 زخرف (43)، 17 طارق (86) و بخش انتهايى آيه 8 زمر (39) هم آمده است. [8]- براى توجيه افزوده، به آيه 28 انفال (8) توجه فرماييد و براى نتيجه نهايى به آيه 183 اعراف (7) مراجعه فرماييد. [9]- مجموعه دو آيه 55 و 56 پاسخ به افرادى است كه مصداق آيات 34 كهف (18)، 77 مريم (19) و 35 سبأ (34) هستند.