60- و آنان كه آنچه مىبخشند در حالى كه مىبخشند كه دلهاشان از اينكه [براى محاسبه] به پيشگاه پروردگارشان باز مىگردند هراسان است، 61- چنين كسانى در نيكويىها شتاب مىورزند و بدان سبقت مىگيرند. 62- هيچ كس را جز به اندازه توانش تكليف نمىكنيم و نزد ما كتابى است كه [همه چيز را ثبت و] درست بيان مىكند و مورد ظلم قرار نمىگيرند [1]. 63- دلهاى آنان از اين [ديوان و روز حساب] در غفلت است و علاوه بر اين [غفلت]، رفتار [زشت ديگر] ى دارند كه به آن مبادرت مىورزند. 64- تا آن گاه كه طبقه عياششان را به عذاب گرفتار كنيم، بناگاه زارى مىكنند. 65- امروز زارى مكنيد، كه از جانب ما مورد يارى قرار نخواهيد گرفت. 66- آيات من بر شما تلاوت مىشد و شما واپس مىرفتيد. 67- در حالى كه با تكبر در برابر آن، در شب نشينىها ناسزا مىگفتيد. 68- چرا درباره گفتار [قرآن] تدبر نمىكنند، مگر [نزول كتاب تازگى دارد و] چيزى بر آنها رسيده است كه براى پدرانشان نيامده بود؟! 69- يا آنكه پيامبرشان را نشناختهاند و با او بيگانهاند؟! 70- يا مىگويند: جنون دارد [2]؟ بلكه او [در كمال عقل] حقيقتى را براى آنها آورده است، و [لى] بيشتر آنها از حق ناخشنودند. 71- اگر حق پيرو هوسهاى آنها مىشد، آسمانها و زمين و هر كه در آنهاست تباه مىگشت، ولى ما پند [زندگى و آخرت] شان را بر آنان آوردهايم و آنها از آن رويگردان شدند. 72- مگر [در برابر دعوتت] از آنها پاداشى خواستهاى؟! پاداش پروردگارت بهتر است و او بهترين روزى دهنده است. 73- براستى تو به راه راست [3] دعوتشان مىكنى. 74- ولى كسانى كه به آخرت [4] باور ندارند، از اين راه منحرفند. [1]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 13 اسراء (17)، 49 كهف (18) و 29 جاثيه (45) نيز آمده است. [2]- اشاره به گفتار مخالفان است كه در آيات 6 حجر (15) و 25 مؤمنون (23) آمده است. [3]- توضيح بيشتر در مورد اين راه را در نيمه دوم آيه 101 آل عمران (3) و آيات 36 مريم (19) و 61 يس (36) ملاحظه فرماييد. [4]- به زيرنويس آيه 101 يوسف (12) در مورد برابرى تكرار دو كلمه «دنيا» و «آخرت» در قرآن، مراجعه فرماييد.