24- سوره نور به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- سورهاى است كه با آياتى روشنگر نازل كرديم و [احكام] آن را مقرر داشتيم، بسا كه پند گيريد. 2- [حكم] زن و مرد زناكار [اين است كه] به هر يك از آن دو، صد تازيانه بزنيد و اگر به خدا و روز واپسين باور داريد، در [اجراى] حكم خدا نسبت به آنها دستخوش رأفت نشويد؛ و بايد گروهى از مؤمنان در مجازات آن دو حضور يابند. 3- مرد زناكار، جز زن زناكار يا مشرك را به همسرى نگيرد و زن زناكار نيز جز مرد زناكار يا مشرك را به همسرى نگيرد [1]؛ و اين [نكاح] بر مؤمنان تحريم شده است. 4- كسانى كه زنان پاكدامن را متهم كنند و چهار گواه نياورند، آنها را به هشتاد تازيانه كيفر دهيد و هرگز گواهى آنان را [در هيچ امرى] نپذيريد؛ و اينانند كه منحرفند. 5- مگر آنها كه پس از آن توبه كردند و [رفتارشان را] اصلاح نمودند، كه خدا آمرزگارى است مهربان. 6- كسانى كه همسران خويش را متهم مىكنند و گواهان [ديگرى] جز خود ندارند، [تنفيذ] گواهى هر يك از آنها [به اين است كه] چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه [خود] راست مىگويد، 7- و بار پنجم [ابراز دارد] كه نفرين خدا بر او باد اگر دروغ پرداز باشد. 8- و چهار بار سوگند زن به خدا كه شوهرش دروغ پرداز است، مجازات [2] را از او باز مىدارد؛ 9- و بار پنجم [ابراز دارد] كه خشم خدا بر او باد اگر [همسرش] راست گفته باشد. 10- اگر بخشايش و رحمت خدا بر شما نبود و اينكه بازپذير و فرزانه است [خطاكاران از آينده خود مأيوس مىشدند]. [1]- به آيه 26 همين سوره (نور) توجه فرماييد كه روشنتر بيان شده است. [2]- منظور از كلمه عذاب در آيه، همان مجازاتى است كه در آيه 2 همين سوره (نور) آمده است.