11- كسانى كه آن بهتان را مطرح كردند [1] گروهى از خود شما هستند؛ آن [شايعه پراكنى] را شرى مپنداريد، بلكه نتيجهاش براى شما خير است؛ هر يك از آنها [كه سهمى در اشاعه اين افترا دارند، عواقب] دستاوردشان را خواهند داشت، خاصه آن كس كه در رأس فتنه قرار داشت، عذابى بزرگ [در انتظار] خواهد داشت. 12- چرا آن گاه كه آن [بهتان] را شنيدند، مردان و زنان با ايمان نسبت به يكديگر [2] حسن نيت نشان ندادند و نگفتند كه اين دروغى است آشكار [3]. 13- چرا چهار گواه بر آن [ادعا] نياوردند؟ اينك كه گواه نياوردهاند، در نظر خدا دروغ پردازند. 14- و اگر بخشايش و رحمت خدا در دنيا و آخرت بر شما [همراهان پيامبر] نبود، به سزاى ماجرايى كه در آن دخالت داشتيد، عذابى بزرگ دامنگيرتان مىشد. 15- آن گاه كه آن [شايعه] را دهان به دهان فرا مىگرفتيد و ناآگاهانه بازگو مىكرديد و آن را كارى ساده مىپنداشتيد، در حالى كه نزد خدا بس بزرگ بود. 16- چرا به محض شنيدن اين سخن نگفتيد: ما را نسزد كه آن را بازگو كنيم، سبحان اللَّه! اين بهتانى است بزرگ. 17- خدا شما را اندرز مىدهد كه اگر اهل ايمانيد، زنهار به مشابه اين [شايعه پراكنى] باز مگرديد. 18- خدا آيات را براى شما بروشنى بيان مىكند؛ و خدا دانايى است فرزانه. 19- كسانى كه دوست دارند در ميان اهل ايمان شايعات زشت پراكنده شود، عذابى دردناك در دنيا و آخرت [در انتظار] دارند؛ [حقيقت را] خدا مىداند نه شما. 20- اگر بخشايش و رحمت خدا بر شما نبود و اينكه رئوف و مهربان است [بىدرنگ به بلا گرفتار مىشديد]. [1]- اتهام نارواى عمل زشت به عايشه همسر پيامبر (ص). [2]- از نظر مفهوم «انفسهم» در اين قبيل موارد به آيه 11 حجرات وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ توجه فرماييد. [3]- به آيه 12 حجرات (49) توجه فرماييد.