62- مؤمنان [حقيقى] كسانى هستند كه خدا و پيامبرش را باور دارند و چون با پيامبر در اجراى امرى اجتماعى گرد آيند، بدون اجازه او نروند؛ آنها كه از تو اجازه مىخواهند [و بدون اذن تو خارج نمىشوند]، براستى به خدا و پيامبرش ايمان آوردهاند؛ در اين صورت هر گاه براى پارهاى از كارهاى خصوصى خود اجازه [مرخصى] بخواهند، به هر كه خواستى [و مصلحت ديدى] اجازه بده و از خدا براى آنها آمرزش بخواه، كه خدا آمرزگارى است مهربان. 63- دعوت پيامبر را [براى مشاركت در تلاشهاى جمعى] مانند دعوت [عادى] بين يكديگر تلقى نكنيد [و به آن بها بدهيد]. خدا كسانى از شما را كه در پناه [يكديگر] رخ پنهان مىدارند و خارج مىشوند، مىشناسد؛ پس كسانى كه از فرمان او سرپيچى مىكنند، بايد از رسيدن بليّه [دنيا] يا عذاب دردناك [آخرت] بر حذر باشند. 64- آگاه باشيد كه هر چه در آسمانها و زمين است متعلق به خداست؛ مىداند كه شما در چه حاليد [1]؛ و روزى كه به پيشگاه او بازگردانده مىشوند، آنها را از [حقيقت] اعمالشان آگاه مىسازد [2]؛ و خدا به هر چيزى داناست. 25- سوره فرقان به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- منشأ بركات است خدايى كه [قرآن] معيار تميز [حق از باطل] را بر بنده خويش نازل كرد، تا براى جهانيان هشدار دهندهاى باشد، 2- همان كسى كه فرمانروايى آسمانها و زمين خاص اوست، فرزندى برنگزيده است و هيچ شريكى در فرمانروايى ندارد و هر چيزى را آفريد و دقيقاً براى آن اندازه مقرر كرد. [1]- مفهوم عبارت اخير به بيان كاملتر در آيه 61 يونس (10) آمده است. [2]- به آيه 22 ق (50) توجه فرماييد.