68- و نيز كسانى كه در كنار خدا معبود ديگرى را [به نيايش] نمىخوانند و كسى را كه خدا [كشتنش را] جز بحق حرام كرده است، نمىكشند و گرد زنا نمىگردند؛ و هر كه چنين كند، با عقوبتى دشوار مواجه خواهد شد، 69- عذابش در روز رستاخيز مضاعف گردد و پيوسته در آن [عذاب] به ذلت باقى خواهد ماند، 70- مگر آنها كه به توبه و ايمان و عمل شايسته روى برند؛ و خدا گناهان اين گروه را به نيكيها بدل مىكند، كه خدا آمرزگارى است مهربان. 71- و هر كه توبه و عمل شايسته كند، به سوى خدا بازگشتى پسنديده خواهد داشت. 72- و آنها كه به ناحق گواهى نمىدهند، و چون به ياوهاى برخورد كنند، بزرگوارانه [از آن] در مىگذرند [1]، 73- و كسانى كه هر گاه متذكر آيات پروردگارشان شوند، كور و كر با آن برخورد نمىكنند [2]؛ 74- و آنان كه گويند: پروردگارا، از ناحيه همسران و فرزندانمان روشنى چشم به ما ارزانى دار و ما را پيشاهنگ پرهيزكاران قرار بده. 75- آنها به خاطر صبرى كه كردهاند، غرفه [هاى بهشت] را به پاداش گيرند [3] و در آن با درود و سلام روبرو شوند. 76- جاودانه در آن به سر برند، كه نيكو قرارگاه و منزلگاهى است. 77- بگو: اگر دعوت [عام خدا] در مورد شما [مطرح] نبود، با تكذيبى كه كردهايد، پروردگارم اعتنايى به شما نداشت؛ بزودى [نتيجه تكذيب] گريبانگير [تان] خواهد شد. [1]- مفهوم اين عبارت به بيان كاملتر در آيه 55 قصص (28) آمده است. [2]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 2 انفال (8) و 23 زمر (39) آمده است. [3]- توضيح بيشتر را در آيه 20 زمر (39) ملاحظه فرماييد.