ترجمه قرآن - طاهرى قزوينى، على اكبر

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 376

207- برخوردارى آنان [از دنيا] سودى به حالشان نخواهد داشت.
208- [مردم‌] هيچ شهرى را هلاك نكرديم، مگر اينكه [براى‌] يادآورى، هشدار دهندگانى آشكار داشتند [1] [اگر جز اين بود، ستمى نسبت به آنها بود] و ما ستمگر نبوديم [2].
209- [مردم‌] هيچ شهرى را هلاك نكرديم، مگر اينكه [براى‌] يادآورى، هشدار دهندگانى آشكار داشتند [اگر جز اين بود، ستمى نسبت به آنها بود] و ما ستمگر نبوديم.
210- اين قرآن را شياطين فرود نياورده‌اند.
211- نه در خور اين كارند و نه توانش را دارند.
212- [زيرا آنها] از استماع [وحى الهى‌] بركنار هستند.
213- پس، در كنار خدا معبود ديگرى را [به نيايش‌] مخوان [3]، كه مستوجب عذاب گردى.
214- و [ابتدا] خويشان نزديكت را هشدار بده [4]،
215- و در برابر مؤمنانى كه پيروى‌ات كرده‌اند، بالهاى مهربانى بگستران،
216- و اگر نافرمانى‌ات كردند، بگو: من با روش شما بيگانه‌ام.
217- و بر [خداى‌] فرادست مهربان توكل كن،
218- همان كه چون [به نماز و هر تلاشى‌] برخيزى، تو را مى‌بيند،
219- و گردش تو را در ميان اهل سجود [مى‌نگرد].
220- براستى او شنوا و داناست.
221- آيا شما را آگاه كنم كه شياطين بر چه كسانى فرود مى‌آيند؟
222- بر هر دروغ پرداز گناهكارى فرود مى‌آيند [5]؛
223- [كه براى تجسس‌] گوش فرا مى‌دارند و بيشترشان دروغ پردازند.
224- [پيامبر شما شاعر نيست‌] [6] شاعران كسانى‌اند كه بيراهان بدنبالشان روانند [7].
225- آيا توجه نكرده‌اى كه آنها در هر طريقى سرگردانند،
226- و سخنانى [به مبالغه‌] مى‌گويند كه [معتقد نيستند و] عمل نمى‌كنند،
227- مگر مؤمنان نيكوكار كه فراوان به ياد خدا هستند و پس از آنكه ستم ديدند، [با اشعار خود] انتقام گرفتند [8]؛ و بزودى ستمگران متوجه خواهند شد كه به كدام بازگشتگاه باز مى‌گردند [9].

[1]- مفهوم آيه به بيان ديگر در بخش پايانى آيه 15 اسراء (17) آمده است.
[2]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 44 يونس (10) آمده است.
[3]- به آيه 116 نساء (4) توجه فرماييد.
[4]- منافاتى با جهانى بودن دعوت پيامبر (ص) كه در آيه 1 فرقان (25) و آيات ديگر آمده است، ندارد.
[5]- به آيه 83 مريم (19) توجه فرماييد.
[6]- به آيه 69 يس (36) توجه فرماييد.
[7]- آيه 224 همين سوره (شعرا) مربوط به دوران قبل از هجرت است كه اكثريت عظيم مكيان در صف مخالف قرار داشتند و شعراى آنان در هجو پيامبر (ص) اشعارى مى‌سرودند و عوام را تحريك به مخالفت مى‌كردند، لذا غالب مفسران عقيده دارند در اينجا شعراى آن دوره مورد نظر است.
[8]- منظور شعرايى است كه با اشعار خود، اشعارى را كه مشركين در هجو رسول خدا (ص) و طعن در دين او سروده‌اند، رد كرده و پاسخ داده‌اند.
[9]- به آيات 3- 8 تكاثر (102) توجه فرماييد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 376

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست