64- يا آن كه آفرينش را آغاز مىكند و سپس باز مىآرد [1] و آن كه از آسمان و زمين شما را روزى مىدهد؟ چگونه در كنار خدا، معبود ديگرى هست؟ بگو: اگر راست مىگوييد، دليلتان را بياوريد. 65- بگو: در آسمانها و زمين، كسى جز خدا از غيب آگاه نيست، و نمىفهمند كه چه زمانى بر انگيخته مىشوند. 66- دانش آنان درباره آخرت به بن بست رسيده است؛ بلكه در آن ترديد دارند؛ بلكه از [درك] آن كور دلند [2]. 67- انكار ورزان مىگويند: وقتى كه ما و پدرانمان [يكسره] خاك شديم، چگونه از گور خارج خواهيم شد؟ 68- اين وعدهها قبل از اين هم به ما و پدرانمان داده شده است؛ اينها [چيزى] جز افسانههاى كهن نيست. 69- بگو: جهانگردى كنيد و ببينيد سرانجام بزهكاران چگونه بود. 70- از [انكار] آنها اندوهگين مباش و از دسيسههاى آنان خود را در تنگنا احساس مكن. 71- مىگويند: اگر راست مىگوييد، اين وعده [ى رستاخيز] چه وقت فرا مىرسد؟ 72- بگو: چه بسا پارهاى از آن عذاب كه به تعجيل مىخواهيد، هم اكنون در پى شماست. 73- پروردگار تو نسبت به مردم بخشايش دارد، ولى بيشترشان سپاسگزار نيستند. 74- پروردگارت آنچه را سينههاشان نهان مىدارد و آنچه را آشكار مىكنند، قطعاً مىداند [3]. 75- هيچ نهفتهاى در آسمانها و زمين نيست، مگر اينكه در كتاب روشن [علم خدا] ثبت است [4]. 76- اين قرآن بيشتر موارد اختلاف دودمان يعقوب را بر آنها بازگو مىكند. [1]- به آيه 79 يس (36) توجه فرماييد. [2]- معنى و مفهوم آيه به بيان ديگر و روشنتر در آيات 29 و 30 نجم (53) آمده است. [3]- موضوع اين است كه آدمى به همه آنچه در سينه دارد، واقف نيست؛ در شرايط خاص و به مناسبت و نيازهاى خاص پارهاى از محفوظات خود را به خاطر مىآورد، و منظور از بخش اول آيه اين است كه خدا از گنجينه حافظه آدميان كه خودشان هم به خاطر ندارند آگاه است؛ به همين علت خدا يك بار سينهها را فاعل قرار داده است و يك بار هم خود آدميان را. [4]- كلمه كتاب در اين آيه بدون الف و در آيه 1 همين سوره (نمل) با الف ثبت شده است. در مورد اين عدول از قاعده املايى به زيرنويس سوم آيه 245 بقره (2) مراجعه فرماييد؛ لازم به ذكر است كه از 230 بارى كه اين كلمه در قرآن به كار رفته، فقط در 4 مورد به صورت كتاب (با الف) ثبت شده است.