6- و در آن سرزمين به آنان قدرت بخشيم، و به دست آنان به فرعون و هامان [1] و سپاهيانشان سرنوشتى را كه از آن مىترسيدند [2] بنماييم. 7- به مادر موسى الهام كرديم كه: كودك را شير ده و هنگامى كه [از آسيب فرعونيان] بر او ترسيدى؛ او را به رود [نيل] افكن و مترس و اندوه مخور، كه او را به تو باز مىگردانيم و در سلك پيامبرانش مىآوريم. 8- خاندان فرعون او را [از آب] گرفتند تا [سرانجام] دشمن و [مايه] اندوهشان شود [3]؛ كه فرعون و هامان و سپاهيانش خطاكار بودند. 9- همسر فرعون [4] گفت: نكشيدش، مايه روشنى چشم من و توست؛ چه بسا براى ما سودمند باشد يا او را به فرزندى برگزينيم [5] و [پايان كار را] درك نمىكردند. 10- دل مادر موسى [از صبر و قرار] تهى شده بود، و اگر قلب او را مطمئن نكرده بوديم [6] تا [به وعده ما] باور داشته باشد، نزديك بود كه [راز] كودك را فاش كند. 11- [مادر] به خواهر كودك گفت: از پى او برو؛ و خواهرش از دور مراقب كودك بود، بىآنكه فرعونيان بفهمند. 12- [شير] همه دايگان را از قبل بر او حرام كرديم [به گونهاى كه سينه هيچ يك را نپذيرفت]؛ آن گاه [خواهر موسى] گفت: آيا مىخواهيد خانوادهاى را معرفى كنم كه سرپرستى او را براى شما بپذيرند، در حالى كه خيرخواه او باشند؟ 13- بدين قرار او را به [آغوش] مادرش بازگردانيم تا [دل و] ديدهاش روشن گردد و اندوه نخورد و بداند كه وعده خدا راست است، ولى بيشتر مردم نمىدانند. [1]- وزير فرعون. [2]- منظور هلاكت فرعونيان است؛ به آيه 90 يونس (10) توجه فرماييد. [3]- مصداق يك قانون كلى است كه در آيه 30 انسان (76) آمده است. [4]- در آيه 11 تحريم (66)، همسر فرعون زنى با ايمان معرفى شده است. [5]- به آيه 39 طه (20) توجه فرماييد وَ أَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِنِّي. [6]- به آيه 7 همين سوره (قصص) توجه فرماييد.