71- بگو: به نظر شما اگر خدا شب را تا هنگام رستاخيز بر شما پاينده گرداند، كدام معبودى جز خودش روشنى را براى شما باز مىآرد؟ مگر نمىشنويد؟ 72- بگو: به نظر شما اگر خدا روز را تا هنگام رستاخيز بر شما پاينده گرداند، كدام معبودى جز خودش شبى را براى شما باز مىآرد كه در آن آرامش يابيد؟ مگر نمىبينيد؟ 73- از رحمت خويش شب و روز را براى شما پديد آورد تا در شب آرام گيريد و [در روز] از بخشايش او [روزى] بجوييد [1] و بسا كه سپاس داريد. 74- [به ياد آر] روزى را كه [خدا] به آنها ندا مىدهد و مىگويد: افرادى كه [در قدرت] شركاى من تصور مىكرديد، كجا هستند؟ 75- [در آن روز] از هر امتى گواهى احضار كنيم [2] و [به مشركان] گوييم: دليل خود را [بر بندگى غير خدا] بياوريد، آن گاه متوجه مىشوند كه حق خاص خداست و بتهايى كه به باطل عَلَم مىكردند، از نظرشان ناپديد گشته است. 76- قارون [هم] از قوم موسى بود كه بر آنها ستم كرد؛ و آن قدر گنجينه به او داده بوديم كه [حمل] صندوقهاى آن گروه نيرومند را هم خسته مىكرد؛ قومش به او گفتند: سرمست مباش [3]، كه خدا سرمستان را دوست ندارد. 77- با آنچه خدا در اختيارت قرار داده است، سراى آخرت را تأمين كن، و [لى] بهره خود را هم از [زندگى] دنيا فراموش نكن و چنان كه خدا با تو نيكى كرده است، نيكى كن و در پى تبهكارى در زمين مباش، كه خدا تبهكاران را دوست ندارد. [1]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 67 يونس (10) آمده است. [2]- به آيات 41 و 42 نساء (4) توجه فرماييد. [3]- براى توجيه ترجمه «فرح» به زيرنويس آيه 75 غافر (40) توجه فرماييد.