78- [ولى قارون] ادعا داشت: اين [ثروت] كه در اختيار من قرار گرفته، نتيجه كاردانى من است، مگر نمىدانست كه [ثروتها براى آزمايش است و] [1] خدا قبل از او نسلهايى را هلاك كرد كه از او نيرومندتر و ثروتمندتر بودند؟ و [آن گاه كه عذاب الهى فرا رسد] از گناه اين بزهكاران بازپرسى نخواهد شد. 79- [قارون] آراسته به زيور [هاى] خويش ميان مردم ظاهر شد، كسانى كه به زندگى دنيا توجه داشتند، گفتند: كاش جاه و جلالى كه به قارون داده شده است، ما هم داشتيم، كه واقعاً از لذات [زندگى] برخوردار است! 80- و [لى] اهل دانش گفتند: واى بر شما، پاداش خدا براى هر كه ايمان آرد و به شايستگى عمل كند، بهتر است؛ و جز خويشتن داران، اين حقيقت را فرا نمىگيرند. 81- پس [از اندك زمانى] قارون را با خانهاش به زمين فرو برديم؛ و هيچ گروهى نداشت كه در برابر خدا به يارىاش برخيزند و خود نيز قادر به دفاع نبود. 82- بامدادان كسانى كه ديروز آرزو مىكردند به جاى او باشند، گفتند: واى، گويى خداست كه روزى را بر هر كه از بندگانش بخواهد، فراخى بخشد و يا محدود گرداند؛ اگر نه اين بود كه خدا بر ما نعمت بزرگى داده است، ما را نيز به زمين فرو مىبرد؛ واى، گويى انكار ورزان رستگار نخواهند شد. 83- آن سراى آخرت را براى كسانى مقرر داشتهايم كه به دنبال برترى جويى در زمين و تبهكارى نيستند [2]؛ و سرانجام نيك خاص پرهيزكاران است. 84- هر كه كار نيكويى عرضه كند، پاداشى بهتر از آن خواهد داشت [3]؛ و هر كه كار زشتى عرضه كند [بداند كه] آنان كه مرتكب كار زشتى گردند، جزايى معادل آن دارند [4]. [1]- براى توجيه افزوده، به آيه 49 زمر (39) توجه فرماييد. [2]- به آيات 205 و 206 بقره (2) توجه فرماييد. [3]- به آيه 261 بقره (2) توجه فرماييد. [4]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 160 انعام (6) آمده است.